auteur: René Creemers
Onze jeugdspelers Michail en Daniel haalden beiden goud in hun leeftijdscategorie tijdens de Vlaamse Olympiade voor Natuurwetenschappen. Een sterke prestatie waarmee ze een ticket verdienen voor de Internationale Olympiade te Tokyo.
Proficiat aan beide krakken! We kijken uit naar hun prestatie daar.
auteur: René Creemers
Een tijdje geleden moest onze schaaklesgever Lennart Van Hirtum gedeeltelijk verstek laten gaan om te werken aan zijn PHD in Paderborn, Duitsland.
Niets vermoedend wat hij daar aan het uitvreten was, verslikten we ons op een vroege morgen in onze koffie toen we in de krant lazen dat onze Lennart zomaar eventjes als eerste ‘het negende getal van Dedekind’ ,waar men 32 jaar naar gezocht had, gevonden had. Toegegeven, we hadden (en nu nog niet😊) geen enkele notie wat dat getal precies betekende.
Dat kereltje was nog maar net weg en daar stond het getal van 42 cijfers. D(9)=286,386,577,668,298,411,128,469,151,667,598,498,812,366
Alert voor een bug in de supercomputer van Paderborn wachtte hij op een tweede berekening en daarmee werd zijn prestatie lichtjes overschaduwd door het feit dat een Duitser maanden later zijn eerste berekening onmiddellijk publiceerde.
Van harte proficiat Lennart!
Verslaggever: James Keppens
Een toernooi van deze omvang trekt veel sterke spelers aan en dat hebben Daan en ik ter plekke moeten ervaren.Het was namelijk voor Daan, een kersvers 12-jarig lid van onze club, zijn eerste toernooi. Voor mij was dit mijn tweede toernooi en met een rating van 1350 Fide was ik hier een zware underdog.
Na een tijdje bereikte we de nevenstaande stelling en stelde hij remise voor. Die heb ik na wat denken toch maar gretig genomen vanwege het elo-verschil.
Mijn tweede partij was tegen een 1899 Fide. We speelden de Panov Caro-Kann, die ik spijtig genoeg niet had herhaald en ik stond al vrij snel in een lastige positie. Na een hevige strijd waarin ik enkel kon verdedigen, ging ik uiteindelijk toch ten onder na 61 zetten.
In ronde 4 moest ik dan ook tegen een 1733 Fide rated speler. Gelukkig mocht ik weer met wit spelen, en kon ik handig gebruik maken van mijn openingtheorie. Ik kwam veel beter uit de opening en kon uiteindelijk een kwaliteit winnen in de stelling hiernaast.
verslaggever: Jan De Geest
We hebben nu net 2 criteriumtornooien op korte tijd gekregen. In Landegem was Leuven Centraal met 15 jeugdspelers aanwezig.
Het is mooi om zien hoe vele van onze jeugdspelers langzaam maar zeker opklimmen naar de top van de Vlaamse jeugd. Dit geldt zeker en vast voor Cecilia Pereira Garza in de categorie -14 jaar die na vele verdienstelijke ereplaatsen nu de tweede plaats van dit tornooi wegkaapte met de zeer mooie score van 5,5 op 7. Dat verdient een luid applaus en in de tussenstand van het criterium prijkt Cecilia op een vierde plaats nadat ze in Oostende niet kon meespelen. Anders zou Cecilia aan de leiding staan van dit criterium. Met een kleine achterstand van 4 punten blijft ze uitzicht houden op de eerste plaats.
In diezelfde categorie van -14 jaar speelden Arne Vanormelingen en Ehsan Aishajiang ook een goed tornooi met respectievelijk een plaats 8 en 12 in de eindstand. In de tussenstand van het criterium staat Ehsan op plaats 8 en Arne op plaats 10. Op korte afstand gevolgd door Santosh Subramaniam op plaats 14.
Er waren nog andere uitblinkers bij de -12 jaar waar Muyan Sun en Rik Peeters op plaatsen 8 en 11 prijkten. Muyan was met die 8ste plaats in feite zelfs gedeeld derde maar de scheidingspunten waren voor hem niet gunstig.
Bij de -10 jaar moeten we zeker Oriana Babii en Jindo Tong vermelden die resp. 5,5 en 4,5 op 9 scoorden. Wout Smeyers was aangemeld maar te ziek om aan het tornooi te kunnen beginnen en moest onverrichterzake terug naar huis.
Bij de -8 jaar scoorden Chenxi Cao en Samuel Verachten beiden 5 op 9 wat een mooie 11de en 13de plaats opleverde.
Alle andere jeugdspelers van onze club scoorden misschien wat minder, maar hun verdiensten en vooral hun spelplezier waren daarom niet kleiner. Alleen door veel partijen te spelen kan men leren en vooruitgang boeken.
In Oostende, daags na ons schaakfeest, traden 9 jeugdspelers aan en 1 volwassene.
In de vorige edities van dit tornooi werd er bij goed weer steeds buiten gespeeld, maar door grote restauratiewerken was dit hier niet mogelijk en werd er binnen in een sporthal gespeeld.
In de hoogste categorie speelde Teun de Groot in een reeks met vele zeer sterke volwassen spelers. De eerste 10 in het eindklassement van deze reeks waren praktisch allemaal spelers van boven de 2000 Elo. Tussen al deze kleppers haalde Teun toch nog 3 op 7 en een 23ste plaats. Bij de jeugd -20 jaar behaalde hij een de 4de plaats.
Bij de -14 jaar hadden we twee deelnemers, Arne Vanormelingen en Santosh Subramaniam. Zij eindigden broederlijk naast elkaar op plaatsen 19 en 20 met 3,5 op 7.
Ook bij de -12 jaar eindigde Rik Peeters in het midden van het klassement met 3,5 op 7. Meestal eindigt Rik wel hoger in het klassement, maar in dit tornooi heeft hij toch wel wat pech gehad.
Bij de -10 jaar zijn we wel trots op een top 10 plaats voor Wout Smeyers die met 5,5 op 9 de negende plaats behaalde. De jonge Oekraiense Oriiana Babii haalde 4 op 9 maar in het tussenklassement van het criterium staat zij op plaats 9 mede dankzij het feit dat zij tot hiertoe aan alle criteriumtornooien deelnam.
Bij de -8 jaar speelden Jens Van Der Velpen en Samuel Verachten met veel animo en grinta. Ze eindigden net naast een podiumplaats en de geldprijzen op plaatsen 6 en 7 met resp. 4 en 3 ptn op 9. Aan enthousiasme geen gebrek en dat belooft voor de toekomst!
Het volgende criteriumtornooi wordt door onze eigen schaakclub georganiseerd op zaterdag 16 september in het Sint Pieterscollege in Leuven. Wees er snel bij want het aantal deelnemers is beperkt tot 180! Wil je graag deelnemen en heb je hulp nodig bij het inschrijven? Neem dan zo snel mogelijk contact op met Jan De Geest en stuur een mailtje naar chess@leuvencentraal.be.
Verslaggever: Kevin Demiddele
Link naar tornooiwebsite: https://www.hsgopen.nl
Mooie plek om even energie te tanken
Het tornooi bestaat uit drie groepen (A, B, C) en op basis van mijn elo kon ik kiezen tussen de A en de B groep. Dat was even twijfelen. Ik speel in principe liever (en beter?) als underdog, dus dat pleitte voor de A groep. Hier speelden enkele bekende schakers mee, zoals Max Warmerdam en Eline Roebers, maar de kans dat ik als broekje tegen hen zou uitkomen was eigenlijk onbestaande.
1. De5+?? Tg7 2. Pf6?? Tg7xe7 Dit had ik gezien! Maar ik dacht ‘haha, geen probleem, ik heb aftrekschaak’ en schilderde werkelijk a tempo 3. Pxe8+ op het bord…
De allerbeste zet volgens de computer is 1. Le4 met daarna hetzelfde idee, maar ik speelde meteen 1. Pf5 met matdreiging op h8. 1. … g5 is nu de enige zet die de schade voor zwart beperkt maar mijn 13-jarige opponent zag de bui niet hangen en speelde 1. … exf5 waarop 2. Lg5 volgt. Opnieuw met matdreiging op h8 dus de dame gaat verloren. Er volgde nog 2. … Lxh2+ 3. Kh1 Le5 4. Lxf6 gxf6 5. f4 en opgave want de loper kan niet weg wegens nog steeds mat op h8.
Ook in ronde vier had ik de wind in de zeilen. Wit zocht net wat activiteit met 1. Da4 en dreigt nu 2. Dxa7. Een zet als 1. … Kb8 is dan natuurlijk snel gespeeld, maar wacht even, ‘dreigt’ wit 2. Dxa7? Niks dreiging; de dame kan daar niets doen, staat compleet buitenspel, moet oppassen voor de aftrekaanval met de loper en vooral, zwart komt heel snel opzetten. Verhinder je tegenspeler nooit om een slecht plan uit te voeren, heb ik geleerd, dus ik zet gewoon mijn plan door.
1. … h5 2. Dxa7?? hxg4 3. Txh8 Txh8 en wit staat zo kapot als de Titan onderzeeër. Hij implodeerde ook snel: 4. O-O-O cxd4 5. exd4 Dxc3+ 6. Kb1 Dd3+ 7. Kc1 Th7 en opgave.
De broeikas van Hilversum
Max Warmerdam in actie
Verslaggever: Stef Renkens
De schaakclub van Cambrai weet hoe een toernooi te organiseren als het buiten bloedheet is. Ze poten de schaakborden neer in de kelder van de plaatselijke markthallen! We hoefden echter helemaal niet te spelen tussen schimmels, vleermuizen en spinnenwebben. Beneden aan de lange neerwaartse trap was lag er een prachtige balzaal met parket. Beter kan niet als buiten het kwik klimt tot dertig graden.
Ik was de enige Leuvenaar op de spelerslijst, en dit tot mijn verbazing. Op de lijst van mensen die zich vooraf hadden aangemeld stond er een stevige delegatie van de buren van Dolle Toren. Zij bleven echter collectief afwezig. Niet zo prettig voor de organiserende club, denk ik dan. Zelf vond ik het ook jammer, want toernooien zijn altijd een prima gelegenheid om de banden met mensen van andere clubs aan te halen. Niet getreurd, er genoeg andere sympathieke schakers om mee te “papotter”.
Een streekgenoot die wel van de partij was: FM Arno Sterck (Kapelle-op-den-Bos), die de derde plaats in de wacht sleepte. Arno heeft heel hard gewerkt voor zijn punten: vaak zeeslangen waar hij uiteindelijk het laken naar zich toe wist te trekken. In de zesde ronde zag ik hem bijvoorbeeld een “Lucenaatje” doen “uit de boekskes”.
Mijn schaakresultaat lag in de lijn van de verwachtingen. Met drieënhalf op zeven, 50%, eindigde ik op de 44ste plaats in het midden van het pak. Tegen op papier sterkere tegenstanders werd er verloren. De twee tegenstanders rond de 2000 elo heb ik doen puffen en zweten. Tot hun beider grote opluchting ging ik telkens nog in de fout. Tegen op papier minder sterke tegenstanders haalde ik drieënhalf op vier. Die partijen krijgen echter het label “meer spannend dan fraai”, behalve de overwinning van de laatste ronde. Daar was heel weinig op aan te merken, gelet op mijn bescheiden niveau. Zo eindigen bedekte het eerdere kattekwaad met de mantel der liefde en maakte dat ik met een goed gevoel huiswaarts keerde.
Ziehier het slot van mijn partij uit de eerste ronde. Na een partij “vechtschaak” met blunders langs beide kanten kwam na de 39ste zet van zwart (39. … Tb8) de stelling hiernaast op het bord. We speelden allebei al een poosje “op increment”. Aan de lichaamstaal van mijn jonge tegenstander zag ik dat hij geloofde in zijn kansen. Mat achter de paaltjes en zo. Stockfish denkt er anders over: maar liefst +10 voor wit. Het gaat nu inderdaad heel snel.
Wit: Stef Renkens (1583)
Zwart: Andy Roland (1308)
Stand na 39. … Tb8.
40. c5+ (de koning kan enkel nemen of de wijk nemen naar c7, en komt in beide gevallen in de grijpgrage tentakels van het witte paard terecht) 40. … Kxc5 41. Pxa6+ Dxa6 42. Tc1+ 1-0
Dit is het slot van mijn partij uit ronde zes. Nadat ik mijn opening vakkundig had mismeesterd (te enthousiast een “Londen” te lijf gegaan) liet de witspeler zijn f-pion een beetje los (21. Te1), waarna ik de minpion kan terugwinnen. Terwijl ik eindeloos aan het rekenen was en schietgebedjes was aan het prevelen dat ik alles bij elkaar zou kunnen houden, blijft Stockfish onbewogen en houdt deze het bij “een klein voordeeltje voor wit” (+0.6).
Wit: Philippe Vandurme (1398)
Zwart: Stef Renkens (1583)
Stand na 21. Te1
21. … Pe2 22. Lxe2 Dxf2 23. Lf1? (beter was 23. Dd1, zegt Stockfish) 23. … Txf3 24. Tad1 Dxd2 (24. … Tf4!) 25. Txd2, vergezeld van een remise-aanbod, dat ik, moegerekend, dankbaar aannam.
Na de partij herhaalde de witspeler hoe grootmoedig hij zijn remise-aanbod vond. Zwarts slechte pionnenstructuur, de witte loper sterker dan het zwarte paard, enzovoort, enzovoort. Eenmaal terug op mijn hotelkamer kwam Stockfish met een heel ander oordeel: licht voordeel voor zwart! Er was hoe dan ook nog veel werk aan de winkel, en zwart heeft zijn schaapjes nog lang niet op het droge. Remise aanbieden of aannemen met een bord vol stukken, ik zou het nooit mogen doen, tenzij bij een partij voor de interclubs, als het de ploeg goed uitkomt.
Voor wie er niet bij was in Cambrai: jammer van de gemiste kans. Hopelijk is er volgend jaar opnieuw een “Open de Cambrai”, met opnieuw sympathieke mensen, goed schaakmateriaal (houten stukken), goed meubilair, veel plaats, en, niet te vergeten, een koele speelzaal, ook als het hoogzomer is.
Wel opgelet voor het volgende: zoals wel meer gebeurt in Frankrijk, werd dit zeven-ronden-tornooi afgewerkt in slechts drie dagen, waarbij er op dag twee maar liefst drie rondes werden gespeeld. Zwarte kost, die lange zaterdag.
Verslaggever: Bert Talloen
Afgelopen Pinksterweekend (26 t/m 29 mei) vond in Maastricht de 15de editie van het Limburg Open plaats, volgens de organisatie “Het grootste en leukste weekendtoernooi van Europa”. Enkele cijfers tonen aan dat dit geen grootspraak is, want: maar liefst 600 (!) deelnemers traden aan in vijf groepen, en in de hoogste groep meldden zich 13 grootmeesters aan en daarnaast nog circa 50 titelhouders (CM, FM, IM, WIM, WFM, WGM).
Een delegatie van maar liefst 11 (!) clubgenoten zakte af naar Maastricht, maakte het dus allemaal mee vanop de eerste rij en zorgde uiteraard zelf voor het nodige spektakel. In de B-groep traden Kevin Demiddele, Robin Wuytens, Khoi Nguyen en Bart Vervaet aan. In de C1-groep waren dit Bart Persoons, Wim Peers, Josh Franklin-Mann en Patrick Geussens. In de C2-groep werden de clubkleuren van Leuven Centraal verdedigd door Jan De Geest, Stef Renkens en Bert Talloen
| Kevin Demiddele | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1897 |
| Score | 4/7 |
| Rank | 46/172 |
| Performance (TPR) | 1983 |
Kevin (1x verlies, 4x remise, 2x winst) blikt terug: Met een TPR van 1983 kan ik op zich niet zwaar ontgoocheld zijn, maar het was toch een beetje het tornooi van de memorabele missers. In de verliespartij werd ik gewoon aan de kant gezet, zonder discussie. Ook mijn winsten waren clean. Maar de remises, jeetje! OK, ééntje was een miraculeuze ontsnapping (-5), na in de opening zeer goed te hebben gestaan (+3). Maar de 3 andere waren tenenkrullende verkwanselde winsten: +5, +7, tot +10, maar toch maar niet winnen… Een gemiste kans om toch zeker 4,5 en een +2000 TPR te halen.
In de laatste ronde slaagde ik er niet in om nevenstaande stelling (+5; wit aan zet) te winnen met wit. Enkel de koningen bleven uiteindelijk op het bord nadat mijn tegenstandster me in het eindspel op increment (15 seconden!) kreeg.
Zwart heeft net g5 gespeeld. Nu heeft wit een miraculeuze ontsnapping. Puzzel: wit speelt en houdt stand.
1. Te5+ Kg6 2. Te6+ en de koning kan niet naar h5 wegens Lg7 met matdreiging. Als zwart naar f6 loopt, dan kunnen we torens ruilen en stand houden wegens de ongelijke lopers. Door het oog van de naald.
hier kon ik mijn 74-jarige IM tegenstander verrassen door een pionnetje te snoepen met 1. … Pc5 en 2. … Pxa4. Leuk om te spelen, maar het knalgewonnen dame-eindspel dat uiteindelijk volgde kon ik niet verzilveren. Alweer die increment.
| Robin Wuytens | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1896 |
| Score | 4/7 |
| Rank | 48/172 |
| Performance (TPR) | 1980 |
Met 3 winstpartijen, 2 remises en een TPR van 1980 kan Robin terugblikken op een geslaagd toernooi. In de eindstand finishte hij zij-aan-zij met zijn kompaan van bij Dolle Toren, Remi Partoens (49/172).
| Khoi Nguyen | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1815 |
| Score | 2/7 |
| Rank | 157/172 |
| Performance (TPR) | 1726 |
Khoi behaalde in Maastricht 4 remises op 7 partijen tegen spelers in een vrij nauwe Elo band (1857 tot 1971). Zeker niet slecht voor een eerste deelname aan de toch wel zware B-groep, maar een winstpartij zou zijn toernooi ongetwijfeld nog dat tikkeltje extra glans hebben gegeven. No worries, er gaan nog kansen komen!
| Bart Vervaet | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1803 |
| Score | 1.5/7 |
| Rank | 165/172 |
| Performance (TPR) | 1649 |
Bart startte goed aan het toernooi (1x verlies, 1x remise, 1x winst voor wat de eerste 3 rondes betreft) maar kende een moeizamere tweede toernooihelft. Alvast in één partij zorgde hij zelf voor het nodige drama door eerst een remisevoorstel af te wijzen om dan onbewust door de vlag te gaan, in de veronderstelling dat er nog tijd zou bijkomen. Quod non, in Maastricht volgt er na 40 zetten enkel 15 seconden increment…!
Deze groep werd gesplitst in twee parallelle groepen van gelijke sterkte (C1 en C2).
| Bart Persoons | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1698 |
| Score | 4.5/7 |
| Rank | 20/122 |
| Performance (TPR) | 1669 |
Bart (4x winst, 1x remise, 2x verlies) zette in Maastricht een prestatie neer in lijn met zijn Elo en eindigt daarmee hoog in de C1-groep. In ronde 1 trok hij in een Belgisch duel tegen Francky Nolf het laken naar zich toe.
Wit: Bart Persoons
Zwart: Martin Blom
1. d4 c6 2. c4 d5 3. Nf3 Bf5 4. Nc3 Nf6 5. cxd5 cxd5 6. Qb3 b6 7. Ne5 Bd7 8. e4 Qc8 9. Be3 e6 10. exd5 Be7 11. Nxd7 Nbxd7 12. dxe6 fxe6 13. Bc4
(diagram)
13… Nf8 14. O-O Kf7 15. Rfe1 Ng6 16. Bg5 Qb8 17. Bxe6+ Kf8 18. Bxf6 Bxf6 19. Bd5 Bxd4 20. Qb4+ Bc5 21. Qe4 Bd6 22. Qf5#
Nog een goede raad van Bart: “Iedere organisatie voegt hier en daar iets specifieks toe aan het toernooireglement. Het loont dus om er op voorhand eens door te gaan.” Zo kon in Maastricht de scheidsrechter, indien het toernooiverloop in gevaar zou komen, een lange partij onderbreken, beide spelers 5 minuten extra op de klok geven, de increment uitzetten en de partij verder laten spelen.
| Wim Peers | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1550 |
| Score | 4/7 |
| Rank | 34/122 |
| Performance (TPR) | 1530 |
Wim (3x winst, 1x remise, 2x verlies, 1x bye) klokte eveneens af op 4 punten met een TPR die op basis van zijn Elo in de lijn der verwachtingen lag. Die voorspelbaarheid vormt overigens een mooi contrast met de typische “laat-ik-eens-een-handgranaat-op-het-bord-smijten” speelstijl van Wim! In de tweede ronde loonde dat alvast met een puike zege tegen een 1700 speler.
In dit partijfragment uit Michael Akingboye – Wim Peers (1-0) liet Wim zich evenwel verrassen: “Na 1. … Le1+ ging ik uit van zetherhaling middels 2. Kg1, maar wit speelt het onverwachte 2. Kf1, wat een verliezende zet is omdat zwart met La7 de schaak van de Toren kan wegnemen en materiaal gaat winnen. Jammer dat ik dit in de partij heb gemist!”
Er volgde vanuit de diagramstelling: 1. … Be1+ 2. Kg1 Bf2+ 3. Kf1?? Rxb2?? (3. … Ba7!) 4. Ra8+ Kh7 5. Qf5+ Kh6 6. Rh8#
Net als Bart stelt Wim de relevantie van openingsstudie vast in deze groep onder 1850 Elo met als leuk fait divers dat de winnaar van de C1-groep al zijn wit-partijen heeft gewonnen met 1. g4! (*)
(*) 1. g4 of de “Grob’s Attack” is een zogenaamde “irregular/uncommon opening” die extensief geanalyseerd werd door de Zwitserse IM Henry Grob. De opening wordt als slecht beschouwd, maar heeft het voordeel van de verrassing en de gemiddelde schaakspeler zou toch niet weten hoe het te weerleggen. Als zwart 1…g5 speelt wordt dit overigens de “Borg Defence” genoemd, Borg is de omgekeerde spelling van Grob, vandaar!
| Josh Franklin-Mann | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1532 |
| Score | 4/7 |
| Rank | 44/122 |
| Performance (TPR) | 1485 |
Josh (4x winst, 3x verlies) beschrijft als volgt zijn toernooi: “A tournament of two-halves for me. Two early losses against younger, sharper, opponents, deservedly sent me to the bottom of the standings.
| Patrick Geussens | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1517 |
| Score | 3/7 |
| Rank | 74/122 |
| Performance (TPR) | 1238 |
Patrick (1x winst, 3x remise, 2x verlies, 1x bye) blikt terug op zijn toernooi: “Tja, met welke doelstellingen en ambities doe je mee aan een schaaktoernooi? Beter doen dan vorig jaar? (check! – pun intended)) Elo-punten winnen? (ai-ai-ai) Gewoon genieten van leuke schaakpartijtjes (check!) en de babbeltjes tussendoor met bekenden en onbekenden (check!). Meeleven met de prestaties van je clubgenoten (check!)?
| Jan De Geest | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1483 |
| Score | 4/7 |
| Rank | 39/123 |
| Performance (TPR) | 1497 |
In onderstaand stukje maakt Jan (3x winst, 2x remise) nog enkele bedenkingen bij de prestaties van de Leuvenaars in Maastricht…
Geen paniek bij het lezen van deze titel. We waren met 11 deelnemers van Leuven Centraal, maar we hebben daar in Maastricht geen grafkelder van een oude koning opengebroken. We riskeren dus niet om één voor één te sterven aan een mysterieuze ziekte veroorzaakt door deze grafschennis. Feit is wel dat koning Elo ons niet goedgezind was.
De beste prestatie van onze club vinden we bij Bart Persoons die als enige Leuvenaar 4,5 op 7 scoorde en op een 20ste plaats eindigt, maar toch 6 Elo-punten verliest. Wim Peers heeft ook een goed tornooi achter de rug met een eindscore van 4 op 7 en een 34ste plaats maar scoort hiermee slechts 3 Elo-puntjes. Alleen Kevin Demiddele en Robin Wuytens kregen loon naar werken. Met beiden 4 op 7 ( in de B-groep ) verdienden ze toch een ‘normale’ hoeveelheid Elo-punten, nl. + 16 ptn voor Kevin en + 15 ptn voor Robin.
Je hoort vaak zeggen dat Elo’s nooit liegen, wat in theorie wel kan kloppen, maar in de laagste reeksen spelen enorm veel ondergeklasseerde jeugdspelers of andere beginnende spelers, die al heel wat ervaring op internet hebben. Dat leidt dan tot die absurde Elo-resultaten van Bart en Wim en mezelf. Het is dus niet toevallig dat Kevin en Robin wèl normale Elo-winst boeken omdat zij beiden in de hogere B-reeks speelden. Ik weet niet hoe je dit probleem zou kunnen oplossen. Ik zou dan denken, negeer al die Elo-beslommeringen en probeer je enkel te focussen op je partijen. Geniet naar oeroude gewoonte van de schoonheid van ieder spelletje. En that’s it!!
| Stef Renkens | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1600 |
| Score | 3.5/7 |
| Rank | 64/123 |
| Performance (TPR) | 1501 |
Stef (3x winst, 1x remise) kijkt, naar eigen zeggen, met gemengde gevoelens terug op dit toernooi: “Bij zes van de zeven partijen stond ik vlak voor het slot huizenhoog gewonnen (Stockfish-evaluatie van 5 of meer in mijn voordeel). Dat ik uit die zes partijen slechts drie en een half punt heb kunnen puren, kan me niet anders dan zeer treurig stemmen. De te leren les: concentratie behouden tot op het einde, want ‘it ain’t over until it’s over’…!
In de onderstaande partij uit de tweede ronde liep het wel goed, al ging de tegenstander uiteindelijk gewillig voor de bijl.
Positie na 11. b4
Wit: Ben Koppenens
Zwart: Stef Renkens
1. e4 c6 2. d4 d5 3. Nc3 dxe4 4. Nxe4 Nf6 5. Nxf6+ exf6 6. Nf3 Bd6 7. Bd3 O-O 8. O-O Bg4 9. c4 Re8 10. c5 Bf8 11. b4 (diagram) 11. … Bxf3 12. gxf3 (12. … Qxf3 kost de pion op d4) 12. … Na6 (De beste manier om een soepele stelling te krijgen. Via d7 loopt het paard alleen maar in de weg. Trouwens: 12. … Qxd4?? 13. Bh7+)13. Bxa6 bxa6 14. Qd3 a5 15. b5 Bxc5 (de dame op d3 hangt) 16. Rd1 Bxd4 17. Qxd4 Re1+ 18. Kg2 Rxd1 19. Qxd8+ Raxd8 (Het is uit. Wit speelde nog lang door, en, gezien mijn reputatie als blunderaar, niet ten onrechte.) 20. bxc6 Rc8 21. Rb1 h6 22. c7 Rxc7 23. Rb8+ Kh7 24. Bf4 Rcd7 25. Be3 g5 26. Ra8 Ra1 27. Bxa7 Rxa2 28. Bc5 a4 29. Ra6 Kg7 30. Bb4 Rc7 31. Ba5 Re7 32. Bc3 Re6 33. Ra7 h5 34. Ra5 Kg6 35. Ra8 Rc6 36. Bd4 a3 37. Rg8+ Kh7 38. Ra8 Rd2 39. Ba1 a2 40. Rf8 Kg7 41. Ra8 Rcc2 42. f4 Rxf2+ 43. Kg1 Rxf4 44. Ra6 Rc1+ 0-1
| Bert Talloen | |
|---|---|
| FIDE Elo | 1416 |
| Score | 3.5/7 |
| Rank | 65/123 |
| Performance (TPR) | 1310 |
Bert: Ik kwam in Maastricht uit op 3x winst, 1x remise en 3x verlies. Na in mijn vorige 2 deelnames aan het toernooi geëindigd te zijn met 3 op 7, lukte het dus deze keer wel om “de helft te halen”. Ik kijk als schaker redelijk tevreden terug op het toernooi en op enkele interessante, spannende partijen. Enkel in mijn laatste partij kon ik niet meer op volle kracht spelen wegens “platte batterij”.
David Zhang – Bert Talloen (1-0)
In de eerste ronde laat ik in de partij tegen David Zhang een half punt liggen in het eindspel. Aanvankelijk had ik het juiste plan om met mijn Koning de pion op a7 te gaan halen, maar ik bedacht me omdat ik wit met één van zijn pionnen zag doorbreken. Mijn Koning zou dan buitenspel staan aan de rand van het bord. Ik speel het foutieve Ke7. Ik mis compleet het plan van wit om de Toren om te spelen van a4 naar b7! Mooi afgewerkt, dat wel.
(in de diagramstelling is zwart aan zet)
1. … Kd7 2. Ra1 Ke7 3. Rh1 Kf7 4. Rh7+ Kg8 5. Rb7 +-
1. Re1 Nxe5 2. Nxe5 Bxe5 3. Rxe5 Rxd1+ 4. Kh2 Rd2 5. Kg3 Rxb2 6. Rxe6 fxe6 7. Rxe6 Rb3+ 8. f3 Rxa3 -+
Bert Talloen Bert – Knobbe Elise (0.5-0.5)
In de zesde ronde probeert zwart met 17. …b4 de witte Koningsstelling open te breken. Mits wat creatief verdedigen kon ik de eerste aanvalsgolf pareren en verplicht Dames afruilen, wat de aanvalskansen van zwart sterk verminderde naar mijn gevoel. Vooral de tussenzet 5. axb4 is hier effectief.
(in de diagramstelling is zwart aan zet)
1. … b4 2. Na4 Qa5 3. b3 Bb5 4. a3 Bxa4 5. axb4 a5 7. b5 Qc4 8. Qd3 Qxa4 9. Qb3 Qxb3+ 10. Nxb3
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
Je kan je inschrijven voor het Open van Leuven 2023: het evenement vindt plaats van 9 tot 12 november 2023.
Dit bericht is er speciaal voor wie van cijferbrij houdt. Een interclubseizoen levert heel wat statistieken op. Aan u, lezer, om uit te maken of de getallen hieronder een goed idee geven van de werkelijkheid.
Schaakclub Leuven Centraal trad aan met tien ploegen (oftewel 46 borden). Dat is vier ploegen meer (oftewel 14 borden) dan een seizoen tevoren. Voor de interclubs ging de club dus “maal anderhalf”.
Deze sterke groei wraakte zich niet in een groot aantal bordforfaits. Daar waar er een seizoen tevoren nog vijftien maal bordforfait moest worden gegeven, viel dat aantal voor het voorbije seizoen terug tot nul. Elke speeldag waren alle borden bemand. Dat kan niet gezegd worden van onze tegenstanders. Die moesten tezamen over het hele seizoen zevenmaal forfait geven.
In totaal traden er 68 verschillende spelers aan voor de club. Ze speelden in volgende mate mee:
Niet alleen qua opkomst deed de club het perfect. Ook op administratief vlag verliep alles perfect: ploegopstellingen volgens de regels, uitslagen correct en op tijd doorgegeven, enzovoort.
Ook hier deed de club het beter dan de verzamelde tegenstand, want tweemaal werd door de andere ploeg een administratieve fout gemaakt (niet respecteren van de spelersvolgorde op de borden), wat telkens één matchpunt opleverde. De “gelukkigen” waren ploeg 4 en ploeg 9.
De 68 spelers van Schaakclub Leuven Centraal hebben gezamenlijk 491 partijen gespeeld. 236 partijen werden er gewonnen, 113 maal werd er remise gespeeld, 142 maal werd er verloren. Dat is voor de gehele club een score van 60%.
De gemiddelde elo van een speler van onze club bedroeg 1695. Dat is telkens de FIDE elo van de speler in de maand waarin de partij werd gespeeld, of de nationale rating als er nog geen FIDE elo voorhanden was, of 1300 voor niet-geklasseerde spelers. De gemiddelde elo van de spelers van de tegenpartij bedroeg 1635. 60% tegen een gemiddelde elo van 1635 betekent een TPR voor de gehele club van 1707, en dat is dus beter dan de eigen gemiddelde elo (1695). In bordpunten vertaald: de club deed het over het hele seizoen ruim 13 bordpunten beter dan wat volgens elo kon worden verwacht (292.5/491 tegenover de verwachte 279.47/491).
De volgende tabel geeft de prestatie van de club voor het hele seizoen en voor elke speeldag afzonderlijk:
Waarbij:
De ploegen afzonderlijk lieten over het algemeen goede tot zeer goede resultaten optekenen:
Dit is het gedetailleerde resultaat voor onze eerste ploeg, overtuigend kampioen in tweede afdeling A:
Felicitaties aan de hele club!
Verslaggever: Jan De Geest
Het was in het begin van het seizoen niet direct onze doelstelling om te promoveren. Maar gaandeweg begonnen we te beseffen, hoe goed ons ‘ploegske’ toch wel was. Zeker vergeleken met de sterkte van onze tegenstanders. In onze reeks stak er wel één ploeg boven al de rest uit : Borgerhout 4 was zowel op gebied van Elo’s als op gebied van uitslagen te superieur. Borgerhout 4 is dus de verdiende kampioen. Maar omdat er in vijfde afdeling, ook ieder jaar moet gekeken worden naar de beste tweedes, bleven we altijd in de running voor de promotie via die tweede plaats. Dat kon onmiddellijk als we in die rangschikking van beste tweedes op de 1 ste of 2 de plaats zouden eindigen. En met enige trots kunnen we jullie melden dat Leuven Centraal 7 de allerbeste tweede is geworden van de vijfde afdeling. De andere ploegen op die tweede plaats moeten dan hopen dat er volgend seizoen meerdere ploegen uit de hogere afdelingen, ofwel stoppen met de Interclub-competitie ofwel een promotie weigeren. Dat aantal opgeviste ploegen schommelt ieder jaar rond de 6 à 7 maar is uiteraard geen certitude. Dat is trouwens wat onze collega’s van Leuven Centraal 5 nu voor hebben : zij zijn in hun reeks ook op een tweede plaats geëindigd, maar in die lijst van beste tweedes staan zij op de zesde plaats wat betekent dat zij de 4 de reserveploeg zijn om in augustus eventueel opgevist te worden als vervanger van ploegen die er voor de Interclub de brui aan geven. Uit de praktijk van de jarenlange Interclub-competitie blijkt dat dit ‘een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid is’. Ieder jaar immers zien we minstens 6 à 7 ploegen opgevist worden. Het is zelfs al enkele keren gebeurd dat alle tweede ploegen uit vijfde afdeling mee promoveren, maar dat is eerder uitzonderlijk.
De laatste ronde van de Interclub speelden we in en tegen Hoboken 4, een sympathieke jeugdploeg die op de allerlaatste plaats stond. In de eerste plaats spelen hun jeugdspelers de Interclub om ervaring op te doen. Enkel op bord 1 speelt er soms een senior en dat was ook nu het geval met een oudere speler met 1557 Elo’s. In onze ploeg kon Jasper ditmaal niet meespelen, maar we konden weer onze gouden joker inzetten : Lucas Vandenhove was al meerdere keren ingevallen en won ook al die partijen. Loïc mocht daardoor op bord 1 spelen en ikzelf op bord 2. Loïc was de eerste speler van Leuven 7 die zijn partij beëindigde. Hij aanvaardde terecht remise omdat hij ook wel gemerkt had dat de overige 3 borden van Leuven 7 er ‘briljant’ voor stonden. Ikzelf was de tweede speler die een uitslag op zijn notatieblad kon noteren : 1 – 0 voor mezelf met wit. Mijn jonge tegenstander wist geen raad met mijn Schots gambiet. Op dat ogenblik stond Lucas al een stuk voor en Jonathan had een kwaliteit gewonnen. Ook Lucas en Jonathan werkten hun partij keurig af, zodat de eindstand 0,5 – 3,5 werd in ons voordeel. En dan meteen naar Leuven vertrokken voor de viering van onze promotie.
Benieuwd hoe onze jonge garde het volgend jaar in de vierde afdeling gaat doen. Dan wordt het zaak om zeker niet te degraderen.