Wir kommen wieder!
Dat had Kevin gelezen in het verslag van de eerste editie van het paastornooi van Merzig. Hij vroeg in de WhatsApp groep van tornooiverslaafden of dit een ijdele belofte was. Wim en ikzelf ontkenden dit ten stelligste en schreven zich samen met Kevin onmiddellijk in. Niet veel later volgde Patrick. Zo gingen er vier heren op pad naar dit kleinschalige en gezellige tornooi (74 deelnemers) in hartje Saarland. Zoals dat bijna altijd het geval is met schaaktornooien, kwamen ze vijf dagen later gelouterd terug thuis.
Patrick was de enige van wie het lachen niet vergaan was. Met zeer lage verwachtingen aan het tornooi begonnen herhaalde hij telkens weer dat hij de minste van het gezelschap was. Ondertussen wist jij wel overtuigend 50% te halen, iets waar de helft van Belgische delegatie niet in slaagde.
Hier is zijn verhaal.
Ik wil graag twee partijfragmenten (ronde 1 en ronde 5) met jullie delen. Twee stellingen die eenzelfde typisch tactisch patroon illustreren.
Het voordeel aan ervaring opdoen in bepaalde openingen is dat je dit soort van combinaties al van ver ziet aankomen.
Wit: Patrick Geussens (1699)
Zwart: Firas Wazeer (NC)
Zwart heeft net 19. … Dd5 gespeeld en heeft zo de dekking van zijn Pf6 verwaarloosd. De pion op h6 is een geschikt aanvalsdoel. De witte dame op f3 en een paard of twee op de koningsvleugel. En let op de onontwikkelde, maar o zo gevaarlijke loper op c1.
Wit slaat toe met
20.Pxh6 gxh6. 21DxPf6 Te6
en wit staat +4 (zegt Stockfish).
Ik bespaar mezelf onnodige schaamte en uw leedvermaak over het verder verloop van de partij, maar ik slaagde er toch nog in te verliezen (timemanagement is een dingetje voor deze jonge zestiger)
Ronde 5
Wit: Patrick Geussens (1699)
Zwart: Marcel Jung (1209 (D))
Weer hetzelfde patroon. Deze keer met een paard minder in de aanval. Zwart laat zijn Pf6 in de steek met 17… Dc7 en weer slaat wit toe:
18. Lxh6
Zwart panikeert met
18. … Pxe4.
Beter is 18 ….Kh8.
19.Txe4 gxh6.
En hier zag ik mat in vier.
Kevin was van ons gevieren degene met de meeste elopunten en hij behaalde van alle Leuvenaars ook de meeste punten. Met vier op zeven was Kevin niet geheel tevreden, dus gaf hij er maar een draai aan: dit tornooi speelde hij als voorbereiding op “Maastricht”.
Dat zwoegen en vechtlust tonen niet altijd worden beloond, toont het volgende fragment, dat hij zelf van commentaar voorziet.
Ronde 6
Wit: Kevin Demiddele (1921)
Zwart: Simon Windmüller (2050)
Wit is aan zet in deze enige partij tegen een sterkere speler. Ik was vrij zeker dat ik hier remise kon houden, maar besloot de boel open te gooien met e4. Niet zo verstandig, gegeven het feit dat mijn tegenstander nog viermaal zoveel tijd had als ik. Het werd nog een leuk gevecht, waarin ik uiteindelijk de mist in ging. Simon Windmüller pakte uiteindelijk de derde plaats.
Gelukkig voor Kevin deden er ook clubgenoten mee in Merzig, en hij had het “genoegen” tegen twee van hen te mogen uitkomen. In deze partijen haalde hij de helft van zijn punten. Waar ik me in ronde vijf naïef te pletter liep, bood Wim een ronde eerder behoorlijk weerwerk. Het werd een zeer ingewikkelde partij met veel fouten. De laatste fout kwam van Wim.
Ronde 4
Wit: Kevin Demiddele (1921)
Zwart: Wim Peers (1728)
Wit heeft net 28. Tg3 gespeeld. Wit staat twee pionnen achter en besluit alles tegen de muur te gooien in de hoop dat er iets blijft plakken. De volgende vier(!) zetten zijn volgens de “engine” alle vier een blunder. De vraagtekens zijn dus van Stockfish. Aan u om betere alternatieven te vinden.
28… Kh7?? 29. Te1?? g6?? 30. fxg6??
Na dit “blunderfestijn” staat het volgens onze machine gelijk.
30. fxg6 31. Te7+ Kh8 32. Dxh6 Dxh6 33. Pxh6 Tg7
Op dit moment kwam ik een kijkje te nemen. Even begreep ik niet waarom Kevin zo lang zat na te denken. 34. Txg7 Kxg7 35. Pxf5+ wint toch een stuk? Om dan onmiddellijk te beseffen dat er na 34. Txg7 Lxg7 natuurlijk niet veel aan de hand is.
Dan volgde de tragedie. Ditmaal zijn de vraagtekens van mij:
34. Txg7 Kxg7?? 35. Pf5+ Kf6 36. Pxd4
Vier zetten later gaf zwart op, karig beloond voor uitstekend vechtschaak
Mijn tornooi kende een voor mijn doen sterke eerste helft, waarna ik wegdeemsterde.
De foto hiernaast is er (misschien) eentje om in te lijsten. Na een vlotte overwinning in de eerste ronde tegen iemand die uiteindelijk helemaal onderin zou eindigen, moest ik in de tweede ronde aantreden tegen ene Ming Sheng, tien jaar oud met een luttele 2019 achter zijn naam.
Ik speelde tegen dit jonge geweld remise. Dus, stel dat hij op zijn elan doorgaat en doorbreekt, dan heb ik iets om later op familiefeesten en op de club te pas en te onpas mee op de proppen te komen.
Ook in ronde drie en vier wist ik tegen op papier veel sterkere tegenstanders solide remise te spelen. In ronde vier was het zelfs bijna raak.
Bijna.
Niet helemaal, dus.
Ronde 4
Wit: Gerardo Artola Pola (1978)
Zwart: Stef Renkens (1726)
Zwart stond al geruime tijd beter, en na wits 26. Da4 kan zwart zelfs winnen.
26… f5! 27. Dd1 fxg4 28. Pd2 Tf4 29. Pxc4 Txc4 30. Da4
Wit gaat met de dame terug naar a4 om “iets” op de damevleugel te proberen door pion a6 aan te vallen. Geen tijd verliezen en druk op de f-lijn zetten, dacht ik.
30… Df7?
Dit vergooit de winst. Tijdens het berekenen van de vele winstvarianten was zag ik over het hoofd dat de witte dame vanop a6 de toren op f1 dekt. Toen ik mijn partij ’s avonds liet zien, vond Wim onmiddellijk de winnende zet: 30… a5.
31. Dxa6 Tc2 32. Tac1 Txc1 33. Txc1 34. Txf2 35. Dc8+ Kg7 36. Tc7 Tf1+ 36. Kg2 Tf2+ 37. Kg1 1/2-1/2
Na afloop van deze partij gingen we eten in een Chinees restaurant, en bij de rekening kregen we ook elk een “fortune cookie”. Toen ik mijn boodschap las, cijferde ik me al in de prijzen. Helaas haalde ik in de laatste drie ronden slechts een half punt, en kon ik geen deuk in een pakje boter trappen. Wellicht had ik de betekenis van het woord “Soon” niet goed begrepen.
