Onze schaakclub Leuven Centraal mocht zich op de borst kloppen met een zeer uitgebreide delegatie van maar liefst acht spelers. Ook onze buren van Doll Toren waren goed vertegenwoordigd (Arnaud Aglave, Stein Dewitte, Wout Verboven, Sven en Ward Wambecq). Ook in Maastricht is het nu alom bekend: Leuven is een schaakstad.

Eerst en vooral doet het deugd met zoveel clubgenoten aan een tornooi deel te nemen. Dat maakt dat de perioden tussen partijen snel voorbij vlogen. Ook zijn er dan schouders genoeg om eens uit te huilen als een partij niet naar wens is verlopen.

Dit was een heel intensief tornooi met twee partijen per dag. Veel tijd blijft er dan meestal niet over buiten schaakspelen, eten, slapen en pendelen tussen hotel en speelzaal. Patrick wist het klaar te spelen om structuurverf te gaan kopen. Die is Nederland blijkbaar veel goedkoper dan in België. En dan waren sommigen op het hotelterrasje getuige van een heuse arrestatie: plotsklaps enkele seconden gestommel, man op de grond met agenten in burger erbovenop, vrouw in de handboeien, beteuterd toekijkend. “Flikken Maastricht”, ditmaal in het echt en zonder camera’s.

Voor de rest was het dus schaken, eventjes kletsen met de tegenstander, socializen met spelers van andere clubs, maar vooral veel schaken. De delegatie van Leuven Centraal speelde in totaal 53 schaakpartijen (eigenlijk slechts 52, want Bart en Khoi troffen elkaar). Van deze 53 partijen leverden 19 partijen het volle punt op. 19 partijen gingen verloren. De overige 15 partijen eindigden in remise (eigenlijk veertien, want Bart en Khoi deelden het punt).