Zomerschaak in de broeikas: Hilversum Open 2023 – SCHAAKCLUB LEUVEN CENTRAAL VZW

Verslaggever: Kevin Demiddele
Link naar tornooiwebsite: https://www.hsgopen.nl

Mooie plek om even energie te tanken

Deze zomer speel ik schaaktornooien bij wijze van therapie en deze paste in de agenda dus waarom niet? Goede vraag, want er deden nauwelijks Belgen mee in Hilversum. Misschien omdat het een relatief kort en relatief moeilijk bereikbaar tornooi is? Het kostte me vier uren en evenveel treinen om aan te komen bij hotel Lapershoek, de speellocatie waar ik ook verbleef. Het hotel ligt wat buiten de stad, op wandelafstand van het Goois natuurreservaat, waar ik vrijdagochtend een wandelingetje deed.

Het tornooi bestaat uit drie groepen (A, B, C) en op basis van mijn elo kon ik kiezen tussen de A en de B groep. Dat was even twijfelen. Ik speel in principe liever (en beter?) als underdog, dus dat pleitte voor de A groep. Hier speelden enkele bekende schakers mee, zoals Max Warmerdam en Eline Roebers, maar de kans dat ik als broekje tegen hen zou uitkomen was eigenlijk onbestaande.

In must-win situaties heb ik het vaak lastiger, maar onder het motto ‘ik moet ook leren winnen’ besloot ik mezelf uit te dagen om in de B groep een topresultaat neer te zetten. Op basis van rating was ik hier de vijfde speler van de 85. Er waren geen versnelde paringen dus het was kwestie van alert uit de startblokken te schieten en zeker de eerste ‘potjes’, zoals ze hier zeggen, te winnen.

Nou, dat viel al meteen in de eerste ronde lelijk tegen. Na een lastige partij, tegen een 1600-speler, kwamen we in onderstaande stelling terecht. Ik (wit) sta torenhoog gewonnen, dixit Stockfish. De laatste minuten tikken wel weg en ik ben als de dood om op increment te belanden, want dat is slechts 10 seconden (!) in dit tornooi. Wit kan op vele manieren winnen, maar bij mij gaat het licht volledig uit, als volgt.

1. De5+?? Tg7 2. Pf6?? Tg7xe7 Dit had ik gezien! Maar ik dacht ‘haha, geen probleem, ik heb aftrekschaak’ en schilderde werkelijk a tempo 3. Pxe8+ op het bord…

Ken je dat, zo’n moment waarop de grond onder je voeten wegzakt? Schaamte, consternatie, ongeloof, zelfverachting, hilariteit ook. De vraag waarom ik niet, in plaats van te schaken, postzegels verzamel. Aldus, beste schaakvrienden, begon mijn verhoopte topprestatie in de B groep.

Alle hoop om nog op de eerste twee borden (mooie houten borden en stukken!) te kunnen spelen, was bij deze meteen van de baan. Het werd een kwestie van herpakken en langs de catacomben terug naar boven proberen te vechten. Dat ging moeizaam. In de tweede ronde, opnieuw tegen een op papier veel zwakkere speler, misspeelde ik de opening volledig en stond knalverloren. Maar mijn tegenstander speelde het te mak en ik kon de situatie rechtzetten en het eindspel winnen. Totale ramp nipt vermeden, maar zeker geen topdag om te starten.

Ik slaap meestal heel slecht, tijdens tornooien. Na zo’n kwakkeldag was dat uiteraard niet anders. Maar zie, de typerende slechte schaaknacht bracht toch raad. Dag 2 liep op wieltjes. In de derde ronde boekte ik mijn mooiste overwinning. In de onderstaande stelling liet zwart me al schaak geven op h7. Afgaande op mijn pionstructuur moet ik niet meteen inzetten op langetermijnplannen dus ik kan maar beter een aanval uit mijn mouw schudden. Hoe?

De allerbeste zet volgens de computer is 1. Le4 met daarna hetzelfde idee, maar ik speelde meteen 1. Pf5 met matdreiging op h8. 1. … g5 is nu de enige zet die de schade voor zwart beperkt maar mijn 13-jarige opponent zag de bui niet hangen en speelde 1. … exf5 waarop 2. Lg5 volgt. Opnieuw met matdreiging op h8 dus de dame gaat verloren. Er volgde nog 2. … Lxh2+ 3. Kh1 Le5 4. Lxf6 gxf6 5. f4 en opgave want de loper kan niet weg wegens nog steeds mat op h8.

Elke ronde was er een prijs voor de kortste winst in de groep en met deze partij won ik die prijs voor de derde ronde, met 21 zetten.

Ook in ronde vier had ik de wind in de zeilen. Wit zocht net wat activiteit met 1. Da4 en dreigt nu 2. Dxa7. Een zet als 1. … Kb8 is dan natuurlijk snel gespeeld, maar wacht even, ‘dreigt’ wit 2. Dxa7? Niks dreiging; de dame kan daar niets doen, staat compleet buitenspel, moet oppassen voor de aftrekaanval met de loper en vooral, zwart komt heel snel opzetten. Verhinder je tegenspeler nooit om een slecht plan uit te voeren, heb ik geleerd, dus ik zet gewoon mijn plan door.

1. … h5 2. Dxa7?? hxg4 3. Txh8 Txh8 en wit staat zo kapot als de Titan onderzeeër. Hij implodeerde ook snel: 4. O-O-O cxd4 5. exd4 Dxc3+ 6. Kb1 Dd3+ 7. Kc1 Th7 en opgave.

Dag drie herinner ik me vooral als een bloedhete dag. De speelzaal was precies een serre zonder airco, waarin we ook heel dicht op elkaar gepakt zaten. De dag voordien was het tornooi zelfs even stilgelegd omdat er een speler was flauwgevallen. In de analysezaal deed de airco het nochtans wel en was het heerlijk koel. Verder wel luxe om in het hotel zelf te spelen. Tot vlak voor de partij rustig chillen op de kamer en dan met volle focus naar beneden.

De broeikas van Hilversum

Drie winsten op rij was netjes teruggekrabbeld, maar in ronde vijf schoot ik opnieuw van de trappers. Ik sloeg eerst nog koppig een remise aanbod af, maar stond eigenlijk gewoon slechter en had geluk dat hij daarna mijn wederbod zonder twijfel aanvaardde want hij kon zeker ook op winst spelen.

De laatste ronde werd dus weer een absolute must-win om nog van een min of meer geslaagd tornooi te kunnen spreken. Gelukkig lukte dat vlot. Ik won de kwaliteit nadat mijn tegenstander een tactiekje miste en kort daarna had ik ‘mazzel’ want hij blunderde een stuk in het eindspel. Ik bleef nog een hele tijd napraten met mijn sympathieke Turkse medespeler en hij was zo attent om een fotootje van me te maken tijdens de prijsuitreiking.

Die prijsuitreiking haalde ik dus nog nipt. Met 4,5 op 6 werd ik gedeeld vijfde (vier spelers hadden 5 op 6) maar door mijn verlies in de eerste ronde had ik de slechtste scheidingspunten en was achtste. Dat leverde me als prijzengeld de volle 20 euro op, maar ik ben vooral blij dat ik na die vroege uitschuiver überhaupt nog iets op de prijsuitreiking te zoeken had. Zo’n vroege misser is, zeker in een tornooi van slechts zes ronden, natuurlijk heel bepalend.

Ondertussen werd de A groep gewonnen door favoriet Max Warmerdam, die meteen na de laatste ronde een interessante presentatie gaf over zijn partij. Tieners Eline Roebers en haar vriend Khoi Pham deelden de tweede plaats met GM Korneev; een romantisch weekendje uit voor het schaakkoppel.

En toen snelde ik naar het station om mijn odyssee richting Leuven aan te vatten, waar ik om middernacht thuis kwam, nota bene op de verjaardag van mijn vrouw. Ik had een leuk tornooitje achter de rug, met een zeer pijnlijke misser, maar toch ook het vertrouwen dat ik een scheve situatie in de mate van het mogelijke weer recht kan zetten. Weer een mooi avontuur beleefd. Met een TPR van 1882 laat ik een tweetal elopuntjes achter in Hilversum. Misschien kom ik ze volgend jaar terughalen. Wie komt mee?

Max Warmerdam in actie