Leuven Centraal kampioen in Tweede Afdeling A!

Deze speeldag hoopten we de kroon op het seizoen te zetten. Winst verzekerde ons al mathematisch van promotie. Bij een 4-4 was het eigenlijk ook maar een formaliteit. Bij verlies zouden we het nog even (een beetje) spannend maken.

We gingen niet helemaal gerust richting onze vrienden van Westerlo. Werkverplichtingen, een verjaardag en Bundesliga zorgden er voor dat de eerste ploeg onthoofd was. Daardoor trokken we voor de gelegenheid met onze "oude" ploeg naar de parel van de Kempen.

'86 blijft het grand cru jaar (Roel, Benjamin, Jonas), maar voor de gelegenheid zette de IC-verantwoordelijke dus ook enkele mooie vintage wijnen op de kaart. Volgens het internet wordt met vintage "meubels, kledingstukken en andere items bedoeld die gemaakt zijn tussen 1920 en 1980. De kwaliteit van de spullen moet nog redelijk goed zijn en kenmerkend voor die tijdsperiode." Zelden een meer toepasselijke definitie gelezen.

Onze oudere millésimes kwamen stevig binnen bij de tegenstand. Sloot speelde een principiële en scherpe openingsvariant, kwam al snel gewonnen te staan en maakte het ook als eerste af. Eddy speelde de opening trager maar in het middenspel won een tactisch grapje materiaal en hij kon een tweede punt bijschrijven. Chris kwam ook goed uit de opening, maar hij verkoos toch eieren voor zijn geld. De prijs van eieren staat dan ook op recordhoogtes. 2,5/3 was een prima start.

Maarten verslikte zich in de passieve opstelling van Maurice. Hij speelde zelf iets te ambitieus, liet het bevrijdende d5! toe en stond ineens erg moeilijk. En Maurice maakt zo'n dingen af.

Ik trad voor de gelegenheid nog eens aan op bord 1. In de opening offerde ik een pion om de stukken van mijn tegenstander slecht te maken. Stief wou er niet van weten en gaf snel de pion terug om zijn stelling te bevrijden. Wat later zette hij zelf een pion in de aanbieding. Dat offer was correct maar hij volgde het niet goed op. Mijn conversie van het voordeel was proper, al zeg ik het zelf. De details vind je onderaan. Dat punt was zeer welgekomen, want bij Benjamin zag het er echt niet goed uit.

Eerst nog Jonas. Die had op geen enkel moment problemen maar stond ook nooit veel beter. Het lag niet aan een gebrek aan inzet. Een gelijk toreneindspel werd geruime tijd gemolken maar een kei kan je niet stropen. Draw. Daarmee kwamen we op 4 punten en werd al een klein vuistje gemaakt.

Benjamin hadden we al afgeschreven. Zijn tegenstander claimde na de partij nog nooit zo gewonnen te hebben gestaan en de computer evalueerde de stelling ook als een slordige +8. Maar Benjamin kwam met de Houdini-act van de dag, ontsnapte en won. Winst en dus promotie verzekerd! De champagnekurken knalden!

Enigszins beneveld zagen we bij Anton het scenario dat we al het hele jaar te zien krijgen: Een ingewikkelde vechtstelling, beide spelers die lang nadenken, en dan gebeurt er vanalles in wederzijdse tijdnood. Alleen deze keer niet met de afloop die we ondertussen gewoon zijn. Voor een keer trok een jonge knaap hier wel aan het langste eind.

De (g)oude(n) generatie kan het nog. Met de 5-3 overwinning behouden we ons perfecte parcours en stellen we 2 speeldagen voor het einde de promotie naar eerste veilig. Tot de winterstop was het spannend maar de concurrentie kon ons verschroeiend tempo niet blijven volgen.