Limburg Open: alweer een belevenis

Chess tournaments always work out the same way for me.
I can’t wait for them to start, and when they do, I can’t wait for them to end.
GM Danny Gormally on his Facebook page (via New in Chess, 2024#1)

Als mensen die niet schaken (ja, inderdaad, ze bestaan!) op een schaaktornooi zouden belanden, ze zouden zich wellicht verbazen over het feit dat ze zo weinig gelukkige gezichten te zien zijn. Een schaaktornooi spelen is voor de meesten dan ook afzien: nederlagen en gemiste kansen, ze zijn enkel en alleen aan eigen beperkingen te wijten, en dat is behoorlijk confronterend.

En toch zijn tornooischakers elk tornooi weer massaal van de partij. Dat is niet in het minst het geval voor het Limburg Open in Maastricht, met maar liefst zeshonderd deelnemers. Het gaat hier dan ook over één van de beste open tornooien in Europa. Vanuit de club was publiciteit gemaakt voor dit superevenement en niet minder dan dertien leden gaven graag gehoor aan de oproep.

B-groep (voor spelers met een rating tussen 1800 en 2100)

Drie spelers van Leuven Centraal traden aan in de B-competitie, waaronder de twee jongsten van onze delegatie.

Khoi Nguyen speelde een zeer mooi toernooi en was een van de twee deelnemers van Leuven Centraal die in de prijzen eindigde.  De eerste ronde liet Khoi links liggen. De overige zes ronden speelde Khoi wel mee en daarin behaalde hij 5 op 6 met een TPR van 2175. Proficiat!

Rik Peeters wist dat het moeilijk ging worden voor hem in de B-reeks, en die vrees werd ook werkelijkheid.  Rik moest veel nederlagen incasseren, soms na een erg lange strijd. Zoiets is nooit prettig. In zo’n geval neurie je best “What doesn’t kill you makes you stronger.” Rik zal sterker worden en terugslaan, zoveel is zeker.

Kevin Demiddele, de enige volwassene van Leuven Centraal in de B-groep, vertelt zelf hoe zijn tornooi is verlopen.

“Na een vlotte start met 3 uit 4 in het B-toernooi leek ik nog eens op een echt goed resultaat af te stevenen. Helaas was dit slechts schone schijn want 3 op 4 werd uiteindelijk 3 op 7. De tegenstand bleek te sterk. Sterk genoeg om me nog een TPR van 1912 op te leveren en dus geen elopunten in te moeten boeten. Geen ramp dus, maar toch wat teleurgesteld dat het alweer geen glansprestatie werd. Ik werd 111e, terwijl ik op elo 103e was.

Mijn beste partij speelde ik in ronde 4, waarin ik in 25 zetten heel vlot een 2000+ tegenstander aan de kant kon zetten. Toch speelde ik volgens de computer een blunder toen ik de beste voortzetting miste in onderstaande stelling. Doe jij beter?

 

De beste zet is hier 20. … Txa2. De computer geeft hierna 21. Dxc3 Da8 22. Kc1 Ta1+ 23. Kd2 Dd5+ 24. Ld3 en zwart wint een stuk terug met groot voordeel.

Ik speelde 20. … Da5. Nu is 21. Dxc3 de optimale verdediging, met na het geplande 21. … b4 22. Dxc4 Lxc2+ nog steeds mooi voordeel voor zwart maar minder overtuigend dan in bovenstaande variant.

Mijn tegenstander verdedigde echter suboptimaal met 21. a3. Zie het volgende diagram. Wat speel je nu?

Er zijn verschillende winnende zetten. Ik vond de sterkste, namelijk 21. … Lxc2+.

Er volgde 22. Kxc2 Da4+ 23. Kc1 Lxb2+ 24. Kxb2 Dxd1 25. Le2 c3+ en opgave.

Jammer genoeg had ik hiermee het laatste punt van mijn toernooi gescoord.”

C-groep (voor spelers met een rating van minder dan 1850)

In deze groep speelden er maar liefst negen van onze club mee. Van hen was Bart Persoons de uitblinker, die met een mooie score van 5 op 7 een prijs behaalde. Ook hij vertelt zijn wedervaren zelf.

“Dit jaar had ik wel op tijd ingeschreven en hotel geboekt zodat ik met de clubgenoten kort bij de speelzaal zat. Samen ontbijten en partijen bespreken zorgt voor een goede sfeer tijdens een schaaktornooi.

Van LeuvenCentraal waren er 6 ingeschreven in de C1 groep. het was dus bijna onvermijdelijk om onderlinge partijen te moeten spelen, en in de eerste ronde moest ik al meteen tegen Patrick: het respect voor de elo was groot en ie gaf op toen mijn aanval doorbrak. Mijn andere tegenstanders speelden door tot mat of als ik op het punt stond om te promoveren. Heel wat vechtlust dit jaar.

Ik had me voorgenomen om solide te spelen en de tijdsnood te vermijden omdat er maar 15 seconden increment was, zonder extra tijd na 40 zetten. Als gevolg hiervan heb ik tweemaal remise voorgesteld (en verkregen) in een betere positie.
Alleen in de laatste partij heb ik te veel tijd in de opening verbruikt om het goede plan te vinden; in de andere partijen kon ik mijn ervaring gebruiken om meer tijd in het middenspel te investeren. Mijn eindresultaat (5/7) was een halfje meer dan vorig jaar en dus ben ik dik tevreden.

Hieronder vinden jullie mijn partij van ronde drie, waarin mijn tegenstander het principe van stukontwikkeling niet volgde.

Wit: Eddie Dawid
Zwart: Bart Persoons

1. d4 d5 2. c4 c6 3. Nc3 Nf6 4. Bg5 e6 5. e3 Nbd7 6. c5 e5 7. dxe5 Nxe5 8. Qd4 Ned7 9. b4 a5 10. Na4 axb4 11. Qxb4 Qa5 12. Qxa5 Rxa5 13. Nb6 Nxb6 14. cxb6 Bb4+ 15. Kd1 Ne4 16. Bh4

(diagram)

16. … Bc3 17. Rc1 Rxa2 18. Rc2 Ra1+ 19. Ke2 Ba5 20. f3 Nc3+ 21. Kf2 Nd1+ 22. Ke2 Nxe3 23. Kxe3 Rxf1 24. Ke2 Ra1 25. Bf2 O-O 26. g4 Re8+ 27. Kd3 Rd1+ 28. Rd2 Rxd2# 0-1

Van de volgende spelers hebben we geen gedetailleerde krijgsverrichtingen. Hun wedervaren, de hoogten en laagten, de gemiste kansen, de opluchting bij mistanten van de tegenstrever, ook zij deelden dat echter overvloedig. Aan de ontbijttafel, in de lobby, op weg naar de tornooizaal, terugkerende van de tornooizaal:

  • Net zoals Bart draaide Maksym Vasylchenko constant mee voorin, met een knappe 5 op 7 als eindresultaat.
  • Jan De Geest, die al vaak succesvol was op open tornooien, had het ditmaal lastig. Hij denkt dat het op zijn mooie leeftijd niet meer aangewezen is om nog tornooien te spelen met twee rondes op dezelfde dag (2 op 7).
  • Daar had het jonge veulen Wim Peers minder last van. Lang hield hij zich stil in het peloton, en dankzij een sterke eindspurt klokte hij af op 4.5 op 7.
  • Voor Bram Molenaar was het Limburg Open het eerste buitenlandse schaaktoernooi. 2.5 op 7 was de karige beloning voor het harde werk dat hij heeft geleverd. Volgende keer komen de punten vast vlotter binnen.
  • Viktor Tupikin haalde netjes 50% (3.5 op 7). Dat gebeurde via enkele erg lange partijen, dus hij heeft hard moeten zwoegen voor dit resultaat.
  • Een aangename reisgezel was ook Patrick Geussens. Daar waar hij zich eerst had ingeschreven voor de seniorenreeks, ruilde hij deze toch maar in voor de open reeks. Net als Viktor haalde hij 50%, over vijf partijen (2.5 op 5). In ronde vier kwam zijn tegenstander helaas niet opdagen. Na zes ronden vond Patrick dat het welletjes was geweest.
  • De meest tevredene van het gezelschap was misschien wel Joost Verplancke. Hij begon met bescheiden ambities aan zijn eerste buitenlands tornooi “beter doen dan mijn twee op zeven in Leuven”. Hij haalde maar liefst het dubbele: 4 op 7. Proficiat!

Elders een schaaktornooi spelen ervaar ik telkens weer als luxe: ongestoord mijn zetten kunnen doen zonder in mijn achterhoofd bezig te zijn met organisatorische beslommeringen. Daar staat dan wel tegenover dat ik het falen op het schaakbord aan niets anders kan wijten dan aan de eigen beperkingen.

Ik hoopte af te stevenen op een tornooi zonder nederlaag. Dat lukte tot en met ronde zes. Ik had dan vier en een half punt verzameld en ik mocht nog mee doen “voor de prijzen”. In een zeer spannende laatste ronde liep dat project echter op de klippen, en deed ik wat zo stilaan mijn specialiteit begint te worden: fouten maken in de tijdnood van mijn tegenstrever.

Net zoals op andere tornooien was er op het Limburg Open ook weer een groot contingent jeugdschakers van de partij. Tegen jeugdschakers speel ik meestal met de daver op het lijf. Die jonge knapen/deernen zijn meestal gepokt en gemazeld op chess.com of lichess.org, terwijl ik ervan overtuigd ben dat ze met hun verse brein veel sneller kunnen rekenen dan ik.

Zowel in ronde drie als in ronde vier moest ik tegen jong geweld in het strijdperk treden. Tweemaal werd het remise omdat ik op het einde de winstvoorzetting miste. In ronde drie was dat mistasten wel erg pijnlijk.

Wit: Justys Van der Beeck
Zwart: Stef Renkens
Stand na 48. Kh4

Ik had de scherpe opening van de witspeler goed overleefd, en in het eindspel het laken naar me toe getrokken. Met 48. … Kb4?? vergooit zwart de winst.

Wat zou jij spelen?

Aangewezen was 48. … Kd3 of 48. … Kd4 en zwart verovert de witte f-pion. Erg gênant dat ik dat niet zag. Met beide pionnenparen netjes halfweg het bord hoef je zelfs niet te tellen om te beseffen dat na 48. … Kb4?? beide pionnen tegelijkertijd promoveren.

In ronde vier stond het na de hele partij te hebben gebeukt op de “koning in het midden” zo. De zwarte majesteit was ondertussen redelijk oncomfortabel voor de eigen troepen beland.

Wit: Stef Renkens
Zwart: Parth Kshirsagar
Stand na 30. … Tb8

Wit speelde hier het “voor de hand liggende” 31. Dd2+ en kwam niet verder. Na 31. … Ka4 32. Ta3+ Kb5 33. Tb3+ Ka4 34. Ta3+ Kb5 35. Tb3 berustte hij in remise.

Hoe had wit kunnen winnen?

 

Wit wint na 31. Ta3+! Kb5 32. Dd6! en de toren op b8 komt in zware problemen:

  • 32. … c4 33. b4 cxb3 34. Txb3+ Kc4 35. Txb8 +-
  • 32. … Kc4 33. Dg3 Kb5 34. Tb3+ Kc6 35. Dxb8 +-
  • 32. … Ta8 33. Tb3+ Kc4 34. Dg3 Df5 35. Dd3+ Dxd3 36. cxd3#

Veteranengroep (voor spelers geboren in 1964 of eerder)

In de veteranengroep was onze club vertegenwoordigd door Marc Beddegenoodts. Marc maakt er de gewoonte van om gehavend in Maastricht aan te komen. Twee jaar geleden kwam hij aangehuppeld met een enkel in het gips, ditmaal moest hij de eerste twee rondes verstek laten gaan omwille van een oogoperatie. Dat belette Marc niet om uiteindelijk tegen sterke tegenstand 1.5 uit 5 te halen.

A-reeks en Tienkamp

In de A-reeks was er dan wel geen enkele speler van onze club actief, ook hier trad er veel schoon volk aan.

In de A-reeks leek GM Vitaly Kunin naar de zege te snellen. Na zes rondes stond hij namelijk alleen op kop, met 5.5 punten. Dat was echter buiten de waard gerekend, in de persoon van GM Mikhail Gurevich. Het leverde hem de tornooizege op, want hij klopte op scheidingspunten elofavoriet en plaatselijk ikoon GM Max Warmerdam.

De tienkamp werd gewonnen door de Braziliaanse GM Alexander Fier. Het voor het Belgische schaak belangrijkste wapenfeit was echter de tweede plaats en tevens de eerste grootmeesternorm voor IM Thibaut Vandenbussche.

Tot ziens!

Daarmee zit de editie 2024 van “Maastricht” er alweer op. Ook dit jaar was het weer een geweldige belevenis. We kijken al uit naar volgend jaar.