Seizoen 2009-2010

Leuven 1

Ronde 1 (verslag Roel)

De eerste ronde stond Mechelen op het menu, vers gepromoveerd uit derde (met dank aan Bredene). Een ontmoeting die eigenlijk moest gewonnen worden, zeker met het systeem van de matchpunten. Ondanks het feit dat we enkele basisspelers moesten missen, waren we op papier toch duidelijk de sterkere ploeg.

Traditiegetrouw speelde Maarten op bord 1. Via via kwam er iets pirc-achtig op het bord. Daarin werd de zwarte damevleugel opengebroken en overspoeld door de witte stukken. Al bij al en vlotte 1-0.

Al even traditiegetrouw konden we Bram terugvinden op bord 2. Een soort gesloten siciliaan kabbelde rustig voort en Bram kreeg geleidelijk aan het betere van het spel. Toen hij in een dame + loper eindspel een vrijpion in het centrum wist te creëren, leek de buit binnen. Helaas, een combinatie van wat concentratieverlies en het iets te safe willen spelen, zorgden ervoor dat wit uiteindelijk remise kan houden dankzij het thema van loper en verkeerde randpion.

De partij van Karl op bord 3 heb ik niet heel goed kunnen volgen. Ook hier een soort gesloten siciliaan waarin na een zet of 15 zwart al wat beter leek te staan. Deze plus bleef vermoedelijk de hele tijd behouden en zwart wist uiteindelijk het eindspel rond zet 60 te winnen.

Op bord 4 kwam Eddy wat gedrukt uit de opening maar zijn stelling bleef solide. Beetje bij beetje wist Eddy zijn stelling te bevrijden om zo in zijn forte te komen: het eindspel. Vermoedelijk speelde wit het te passief en na verloop van tijd wandelde de zwarte koning zijn stelling binnen: 0-1.

Ikzelf kwam op bord 5 met een kleine plus uit de opening. Het loperpaar en een iets betere pionnenstructuur tegen de actieve stukken van zwart. Ik probeerde te drukken op een zwakke pion en terwijl zijn tegenspel in bedwang te houden, toen zwart plotseling een stuk inzette: 1-0

Op het 6de bord kwam Patje met zwart echt afgrijselijk uit de opening. Objectief zal het misschien nog iets minder erg geweest zijn dan het eruit zag, maar je loper fianchetteren en dan f6 spelen? Bah, mijn ogen doen er nog pijn van. Misschien had zijn tegenstander daar ook last van want toen deze bezig was met het aandraaien van de positionele bankschroeven, liep hij pardoes in een toch nogal getelefoneerde truc: mat achter de paaltjes en dus 0-1.

Bij Steven had ik de indruk dat hij met een klein voordeeltje uit de opening kwam: wat overwicht in het centrum maar verder niets bijzonder. Toen zijn tegenstander met een onverwachte truc zijn paard voor een loper wist te ruilen, nam de druk op het centrum erg toe. Niet veel later ging er een vol stuk voor de bijl. Steven spartelde nog wat tegen maar na een tijdje restte hem niets meer dan op te geven.

De partij op bord 8 heb ik niet zo goed kunnen volgen, maar erg koosjer zag het er mij niet uit. Ik kan mij vergissen, maar ik had de indruk dat Dirk eerst zelf een stuk blunderde waarna zijn tegenstander enkele zetten later net hetzelfde deed. Wat overbleef bij wit zou je misschien kunnen omschrijven als de overtreffende trap van Gruyère: heel veel gaten en erg weinig kaas. De 0-1 wat later was dan ook logisch.

Slotsom: Een niet onlogische 5.5 – 2.5, ik bedoel 19 – 13, overwinning. Een eerste belangrijk matchpunt is binnen. Goed begonnen is half gewonnen, en dat zal nodig zijn want over 3 weken wacht ons het erg sterke Ans.

Ronde 9 (Verslag Thomas)

Na wat ploegwisselingen bleek ik toch in de eerste ploeg beland te zijn en mocht ik samen met Werther naar Mechelen om TSM te gaan bekampen. Een echte broederstrijd zoals vroeger tussen Desperado en LVL is het niet, maar toch kennen zowat alle spelers van beide ploegen elkaar goed en woont meer dan de helft van de TSM-ploeg in het Leuvense (of heeft daar in een recent verleden nog gewoond). Hoewel TSM een sterke ploeg heeft, halen we doorgaans een goed resultaat tegen hen. Verleden jaar wonnen we de onderlinge confrontatie zelfs, terwijl we nu op een billijk gelijkspel uitkwamen. In het begin zag het er zelfs naar uit dat we op meer mochten hopen. Op bord acht maakte Rein gehakt van zijn tegenstander en na een klein uurtje kwam diens koning op f6 terecht zonder uitzicht op een veilige haven. Twee zetten later ging zijn dame eraan en volgde de opgave. Roel volgde een soortgelijk scenario en Peter Mangelschots zag zichzelf al gauw voor onoverkomelijke problemen gesteld: zijn stukken waren niet ontwikkeld, zijn koning stond niet veilig en Roel dreigde en passant ook om te promoveren. Opgave was een logisch gevolg. Steff (de overloper! ;-)) deed ondertussen iets onaangenaams met Eddy, zodat de voorlopige stand op 2-1 in ons voordeel uitkwam. Op het eerste bord zag het er ondertussen ook niet zo aangenaam uit voor Maarten. Een verre a-pion leek me eerder zwak dan sterk en later wist Mathias De Wachter de partij dan ook naar zich toe te trekken. Geert had een soortement franse stelling op het bord tegen Filip Vanlerberghe, deze keer met de witte stukken. Het was een stelling vol dubbelpionnen en zwaktes, met aanvalskansen voor beide kanten. Een kolfje naar Geert zijn hand, dacht ik, maar het was toch Filip die aan het langste eind trok. Zelf mocht ik tegen Joep van der Fraenen. Ik heb al enkele keren tegen Joep mogen spelen en telkens had ik een slechte stelling kunnen winnen na een kolossale blunder van Joep. Deze keer heb ik nooit echt kapot gestaan, maar voor de rest herhaalde de geschiedenis zich. Na een blunder van Joep kon ik twee pionnen winnen in een dame en ongelijke loper-eindspel. Aangezien mijn stukken aanvallender stonden en Joep, vol zelfhaat, geen moed meer kon opbrengen om geconcentreerd te blijven, mochten de stukken al snel opnieuw de doos in. Uiteindelijk waren er nog twee partijen bezig: Bram tegen Philippe Verduyn en Karl tegen Philip Vanparys. De uitslag voor deze laatste twee partijen werd geschat op 0.75 - 1,25 door Steff: op Karl zijn bord was het kalf duidelijk al lang verdronken (Karl had naar verluidt schandalig veel tijd verbruikt in de opening) en bij Bram was het niet zo duidelijk of hij het beter ogende paardeneindspel naar winst kon omzetten. Dit lukte uiteindelijk wel, zodat de match tussen TSM1 en LC1 dit jaar onbeslist bleef.

Leuven 2

Ronde 9 (Verslag Joris)

Ik ga het kort houden.

Arnaud kon op bord 1 een pion pakken zonder compensatie voor de tegenstander. Hij koos echter een andere pion die wel compensatie bood. 0-1

Marc stond lange tijd lichtjes beter, offerde een pion voor aanval, waarna zijn tegenstander de pion teruggaf om de aanval af te slaan. 1/2-1/2

Romain gunde de tegenstander geen enkele kans om ook maar iets te proberen. 1/2-1/2

Joris zijn tegenstander liet 2 stukoffers toe. Het 1e werd terecht geweigerd; het 2e werd verplicht genomen en won de dame. 1-0

Steven stond lange tijd onder druk en in wederzijdse tijdnood koos hij voor de eenvoudigste drukopheffing: mat. 0-1

Dirk speelde remise. 1/2-1/2

Conclusie: Ploeg 2 verliest 2,5-3,5 na een spannende match tegen de nummer 2 in het klassement. Er zat waarschijnlijk wat meer in, maar echt heel ontevreden kunnen we niet zijn.

 

 

Misschien nog even bij vermelden dat ik zelf de indruk had dat Dirk lange tijd minder stond, maar dat mijn teamgenoten daar een ander idee over hadden en dat ik Dirk niet meer hebben kunnen spreken na zijn partij.

Maar had ik dat daarnet gezegd, had ik het niet kort gehouden natuurlijk...

Leuven 3

Geen verslagen voor deze ploeg.

Leuven 4

Geen verslagen voor deze ploeg.

Leuven 5

Ronde 9 (Verslag Thomas)

In onze vijfde ploeg nam Bart Baert het samen met drie jeugdspelers op tegen TSM 3. Lennart was de eerste die gedaan had. Het was zijn eerste officiële partij en had duidelijk nog moeite om zijn tijd te gebruiken. Werther had wit in een Siciliaan en maakte er een Morra-gambiet van. Duidelijk een goede keuze, want zijn tegenstander verloor onnodig tijd in de opening en was daarna extra vriendelijk door zelf het centrum te gaan opengooien terwijl zijn koning nog in het midden stond. De rest had een formaliteit moeten zijn, want Werther was op dat moment al geheel ontwikkeld. Hij miste echter een aantal keren de winst en liet zich dan zelf betrukken: stuk en partij kwijt. Iris had een lange partij waar ik het fijne niet van heb gezien. Uiteindelijk moest ook zij het onderspit delven en ook Bart kon het tij niet keren: 4-0 nederlaag voor Leuven 5.

Leuven 6

Ronde 1 (Verslag Stefan)

Ondanks zware selectieproblemen bleek Leuven 6 zowat de enige ploeg die op 'volle sterkte' aan de start van het nieuwe interclubseizoen begon. Voor de gelegenheid hadden we ons, toegegeven een beetje asociaal, opgesteld in het kleine lokaal naast de grote speelzaal. Dit scheelde zowat 10 graden waardoor we met een frisse kop aan de partij konden beginnen.
Voor de match had ik iedereen gebrieft dat we Overpelt 2 partij gingen geven. Ik was dan ook verbaasd dat mijn tegenstander een clubblad van ... SK Deurne bijhad. Enfin, blijkbaar bleek Deurne zwakker dan Overpelt en daar treuren we niet over natuurlijk.
Mijn tegenstander, A. Basic, dacht bijna niet na en speelde zetjes uit de losse pols in een koningsindiër. Nochtans bleek zijn kennis van deze opening nogal 'basic' want enige aanvalspogingen langs de konings- of damevleugel bleven achterwege. Toen g4 volgde om de zwarte koningsvleugel open te breken volgende een incorrect stukoffer op g4 dat nogal eens in een blitzje geprobeerd wordt, maar in een serieuze partij doorgaans achterwege gelaten wordt. Na 25 zetten had ik mat in 8 (zij Fritz achteraf) en mijn tegenstander gaf op. Zo had ik de eer op de eerste winspartij voor Leuven van het nieuwe seizoen te mogen optekenen. In gans de partij had ik geen enkele zwarte pion geslagen ... ik vraag me af of Tim Krabbé hier ook een database voor heeft.
Ondertussen was het me niet ontgaan dat Michiel op bord 3 ook al redelijk gewonnen stond. Een kwestie van stukken afruilen en dan het gewonnen eindspel uitdribbelen. En zo geschiedde.
Op het vierde bord zacht het er heel wat minder uit ... Arno stond zo goed als verloren in een eindspel met 2 lopers + pion tegen ... 5 pionnen. Maar onder het motto 'er heeft nog nooit iemand een partij gewonnen door op te geven' speelde hij door. Om een of andere reden slaagde zijn tegenstander er niet in om de pionnen te stoppen en Arno slaagde er zelf in om een dame op het bord te toveren. Na wat dubbele aanvalletjes werd zijn tegenstander mat gezet.
Patrick leek nog het meeste tegenstand te ondervinden, maar ook hij kwam nooit in de problemen. Nadat zijn tegenstander enige dreiging op de koningsvleugel creërde, was de partij wat later over.
Een droge 4-0 stond op het scorebord (of moet ik zeggen 12-4?). Spijtig dat we de volgende ronde 'bye' zijn, maar zo kunnen we ons 'virtueel leider' noemen tot de start van ronde 3.

Scroll to Top