In ronde 3 speelden we op alle borden remise tegen Midden-Limburg 2. Dat klinkt heel vredig, maar op de borden ging het er hevig aan toe. Enkele impressies volgen.

Bart (bord 4): In een theoretische scherpe opening zette ik mijn toren op het verkeerde veld. Geen blunder maar wel voordeel weg. Mijn tegenstrever liet dit niet glippen en ondanks proberen stond eerder zwart beter. Tegen de tijdcontrole koos ik eieren voor mijn geld en we deelden het punt. Aan een nederlaag heeft de ploeg ook niets. Bij analyse met stockfisch 13 bleek dit, frustrerend genoeg, een partij zonder blunders te zijn!

Dirk (bord 3): Het werd meteen een chaotische partij en na een uit de hand gelopen combinatie ging ik met een pion minder een loper – paardeindspel in. Remise zou een logisch resultaat zijn, de weg er naartoe werd nog ijzingwekkend. Het offeren van nog eens twee pionnen werd gecompenseerd door een verre vrijpion met remise als resultaat.

Kevin (bord 1): Beide koningen kwamen snel in de tocht te staan maar na een mindere verderzetting stond ik eigenlijk verloren en moest ook nog een tiental zetten op increment spelen terwijl mijn tegenstander nog ruim de tijd had. Een recipe for disaster, zo lijkt het, maar kijk, zijn verderzetting was ook niet optimaal, ik vond a tempo de juiste zetten en tegenspel en uiteindelijk was zijn enige uitweg eeuwig schaak.