Ralf kwam met wit goed uit de opening. In een Maroczy structuur was het zwarte spel meer creatief dan goed (bvb. het manoeuvre Da5-h5). Wit won een pion en ik was het punt al aan het opschrijven, maar een moment van onoplettendheid liet tegenspel toe en Ralf zag zich gedwongen in te gaan op een zetherhaling.

Ilja had aan 1 helft van het bord genoeg. Hij liet zijn damevleugel volledig kaal vreten terwijl hij aan de andere kant op de koning jaagde. Was het helemaal Koosjer? Hoogstwaarschijnlijk niet. Maar terwijl er langs de ene kant een pion overliep, liep het langs de andere kant toch mat.

Steven won een mooie partij. Zijn tegenstander heeft de reputatie sterk te zijn in de opening, dus probeerde Steven snel genoeg de begane paden te verlaten. Dat werkte. Niet veel later was het schijnoffer Pd5! niet alleen elegant maar ook erg sterk. Wit won een kwaliteit en daarna ook de partij.

Bij mij was het ploeterwerk. We hadden allebei moeite met een goed plan te formuleren. Mijn tegenstander speelde een aantal zetten die mij vreemd oogden maar waarvan ik niet kon profiteren. Mogelijks dacht hij hetzelfde van mij. Ik voelde mij afglijden naar een mindere stelling en stelde remise voor. In de huidige conjunctuur verkoos mijn tegenstander ook eieren boven geld.

Maarten liet zien dat hij de aanstormende talenten nog een en ander kan leren. Al na een zet of 10 had ik er het volle vertrouwen in. Echt een klassieke Maarten-partij vond ik het. Geen voordeel maar wel een stelling die hem goed ligt. Een pion werd geofferd om goede velden te creëren voor de stukken, een koningsaanval, materiaal winnen en klaar.

Benjamin kwam met zwart minder maar niet dramatisch uit de opening. Hij stond een tijd onder druk maar brak niet.

Jonas’ tegenstander offerte een theoretisch pionnetje. Jonas probeerde wel maar de zwarte activiteit was voldoende om de balans te houden.

Anton leek lak te hebben aan ontwikkeling maar zijn tegenstander vond geen manier om er van te profiteren. De ontwikkelingsvoorsprong verdampte en Anton wist het laken naar zich toe te trekken.

We zijn op koers!