Stef Renkens

Even voorstellen: Ema Walter!

Dit is Ema (zeg “Emma”) Walter. Ze is negentien en komt uit Bratislava in Slovakije. Ze is naar Leuven gekomen om hier te studeren.

Ema is lid geworden van onze club en zal dit seizoen interclub spelen voor onze eerste ploeg. Daarmee is ze de eerste vrouwelijke schaker die een vaste stek in de eerste ploeg van Leuven Centraal heeft weten te bemachtigen.

Vorige maand heeft Ema Slovakije vertegenwoordigd op het
FIDE wereldkampioenschap voor meisjes onder de twintig jaar, en ze is er heel knap vijfde geworden, met een score van 8 op 11. Door deze prachtprestatie weet ze haar elorating volgende maand tot boven de 2100 te tillen, en mag ze voortaan “WFM” voor haar naam schrijven.

We wensen Ema veel succes!

Leuven Centraal 12 begint met een gelijkspel

Leuven Centraal 12 – L’Echiquier Mosan 4: 2-2
Verslaggever: Stef Renkens

Onze tegenstrevers uit Huy kwamen aandraven met een typische “jeugdploeg”: drie tieners en een welwillende chauffeur. Daarmee vormden ze het spiegelbeeld van onze twaalfde ploeg, een typische “ouden-van-dagen-ploeg”: drie zestigers, begeleid door een welwillende tiener.

Floid, de tiener in ons gezelschap, zorgde vrij snel voor een onverhoopt vol punt. Nul-vier kon het zo alvast niet worden. Dat lijkt een wel heel pessimistische gedachte. Gelet op de zeer bedenkelijke stellingen die zowel Eric als Marc op het bord hadden tegen hun jeugdige tegenstanders, was dat idee echter niet zo erg van de pot gerukt. Ikzelf zat namelijk met de daver op het lijf te spelen. Interclubs organiseren en geconcentreerd schaken blijkt voor mij nog steeds een slecht huwelijk, en na net iets meer akkefietjes dan gewoonlijk zat er nogal veel bloed in mijn adrenaline.

Toen onze ploeg op borden twee en drie even later de verwachte handdoek gooide, kwam de druk om er nog iets van te maken op het eerste bord te liggen. En daar was er nog veel werk.

Wit: Stef Renkens (1551)
Zwart: Pierre Fox (1684)
Positie na 34. … Kg6

Ik zag het hier goed zitten: betere loper en minder pion-eilanden. Vooral de pion op a7 lijkt een makkelijke prooi, en daar besloot ik mijn pijlen op te richten.
35. Lf2 Ld4 36. Lxd4??
Dit gooit mijn groot voordeel weg. Ik had beter mijn loper nog even gehouden en een vrijpion geforceerd via 36. a5
36. … Pxd4 37. Pb4
Hier dacht ik simpelweg de pion op a7 te kunnen gaan ophalen, maar ook deze zet kan niet op clementie rekenen van Stockfish. Die komt zelf op de proppen met 37. Kh2, een zet waar ik geen touw aan kan vastknopen. Dit eindspel is gewoon veel te moeilijk voor mij. Gelukkig tast ook mijn tegenstrever in het duister.

37. … Kf7 38. Kf1 Ke6 39. Ke1 Pb3?

(diagram)

Na deze fout zou wit weer gewonnen staan, zegt de machine. Beter zou 39. … d5 zijn. Echt? Gelukkig zijn die engines tijdens de partij ver weg, want ik bleef heel de tijd erg onnozel en optimistisch.

40. Pc6 Kd7 41. Pxa7 Kc7 42. Pc6 Kb6

(diagram)

Mijn oordeel tijdens de partij: de twee witte pionnen zijn een vogel voor de kat, maar ze nemen kost tijd, die ik kan gebruiken om mijn paard naar de andere kant van het bord te hollen om de zwarte pionnen op de koningsvleugel te verorberen. En de kortste weg naar die pionnen loopt over d8, dacht ik. Allemaal “BS”, zegt de machine. Volgens deze zeurkous gooi ik mijn voordeel weer helemaal weg.
43. Pd8? Pc5 44. Pf7 d5??
Tijdverlies. Eerst moeten de witte pionnen op de damevleugel worden opgeruimd, dus Pxa4 was de boodschap. Vanaf nu werkt het witte plan helemaal.
45. Pxh6 Pxa4 46. Pf7 Kxb5 47. Pxg5 Pb2 48. h4 Kc4 49. Kd2 Kd4 50. h5 Pc4+ 51. Ke2 Pe5 52. Pe6+ Kc4 53. Pxf4 d4 54. h6 Pf7 55. h7 Ph8 56. g4 1-0

Nadat enkele domme nederlagen mijn team vorig seizoen enkele matchpunten hadden gekost, deed het deugd voor een keertje een matchpunt voor het team uit de brand te kunnen slepen.

Inschrijvingen 34ste Open van Leuven afgesloten

De inschrijvingen voor het 34ste Open van Leuven zijn zeer vlot verlopen. Eind juli hadden we het aanvankelijk vooropgestelde maximaal aantal deelnemers van 170 al bereikt, en werd er begonnen met een wachtlijst. Ondanks het feit dat de capaciteit werd opgedreven naar meer dan 200 deelnemers bleef de wachtlijst aangroeien, en hebben we besloten deze nu voortijdig af te sluiten.

Wij waarderen de grote belangstelling voor het 34ste Open van Leuven ten zeerste, en zullen er nu alles aan doen om er een superschaakfestijn van te maken. Dat we schakers moeten weigeren vinden we heel erg jammer. Niet getreurd, in 2024 komt er opnieuw een Open van Leuven: het 35ste!

Nationale Interclubs 23/24 met veertien teams van Leuven Centraal

Op 24 september wordt het nieuwe interclubseizoen afgetrapt. Onze club kijkt er erg naar uit. Vooreerst spelen we sinds lang terug een met een team in de hoogste afdeling. Niet alleen wat betreft kwaliteit maakt Leuven Centraal een stap vooruit, ook in de breedte is er sterke groei. De club brengt niet minder dan veertien teams in stelling:

  • Ons eerste team in de hoogste afdeling
  • Ons tweede team in de derde afdeling
  • Vier teams in de vierde afdeling
  • Acht teams in de vijfde afdeling

Leuven Centraal wist vorig seizoen maar liefst drie promotieplaatsen te bemachtigen. Team 1 promoveerde naar eerste afdeling en twee teams in de vijfde afdeling wisten promotie af te dwingen naar de vierde afdeling.

Deze keer wordt het waarschijnlijk een seizoen waarin de club moet trachten te behouden wat het vorige seizoen is veroverd.

Meer informatie (de voorlopige kalenders) vind je op de interclubpagina.

 

Zomerschaak in de kelder: Open de Cambrai 2023

Verslaggever: Stef Renkens

De schaakclub van Cambrai weet hoe een toernooi te organiseren als het buiten bloedheet is. Ze poten de schaakborden neer in de kelder van de plaatselijke markthallen! We hoefden echter helemaal niet te spelen tussen schimmels, vleermuizen en spinnenwebben. Beneden aan de lange neerwaartse trap was lag er een prachtige balzaal met parket. Beter kan niet als buiten het kwik klimt tot dertig graden.

Ik was de enige Leuvenaar op de spelerslijst, en dit tot mijn verbazing. Op de lijst van mensen die zich vooraf hadden aangemeld stond er een stevige delegatie van de buren van Dolle Toren. Zij bleven echter collectief afwezig. Niet zo prettig voor de organiserende club, denk ik dan. Zelf vond ik het ook jammer, want toernooien zijn altijd een prima gelegenheid om de banden met mensen van andere clubs aan te halen. Niet getreurd, er genoeg andere sympathieke schakers om mee te “papotter”.

Een streekgenoot die wel van de partij was: FM Arno Sterck (Kapelle-op-den-Bos), die de derde plaats in de wacht sleepte. Arno heeft heel hard gewerkt voor zijn punten: vaak zeeslangen waar hij uiteindelijk het laken naar zich toe wist te trekken. In de zesde ronde zag ik hem bijvoorbeeld een “Lucenaatje” doen “uit de boekskes”.

Mijn schaakresultaat lag in de lijn van de verwachtingen. Met drieënhalf op zeven, 50%, eindigde ik op de 44ste plaats in het midden van het pak. Tegen op papier sterkere tegenstanders werd er verloren.  De twee tegenstanders rond de 2000 elo heb ik doen puffen en zweten. Tot hun beider grote opluchting ging ik telkens nog in de fout. Tegen op papier minder sterke tegenstanders haalde ik drieënhalf op vier. Die partijen krijgen echter het label “meer spannend dan fraai”, behalve de overwinning van de laatste ronde. Daar was heel weinig op aan te merken, gelet op mijn bescheiden niveau. Zo eindigen bedekte het eerdere kattekwaad met de mantel der liefde en maakte dat ik met een goed gevoel huiswaarts keerde.

Ziehier het slot van mijn partij uit de eerste ronde. Na een partij “vechtschaak” met blunders langs beide kanten kwam na de 39ste zet van zwart (39. … Tb8) de stelling hiernaast op het bord. We speelden allebei al een poosje “op increment”. Aan de lichaamstaal van mijn jonge tegenstander zag ik dat hij geloofde in zijn kansen. Mat achter de paaltjes en zo. Stockfish denkt er anders over: maar liefst +10 voor wit. Het gaat nu inderdaad heel snel.

Wit: Stef Renkens (1583)
Zwart: Andy Roland (1308)
Stand na 39. … Tb8.

40. c5+ (de koning kan enkel nemen of de wijk nemen naar c7, en komt in beide gevallen in de grijpgrage tentakels van het witte paard terecht) 40. … Kxc5 41. Pxa6+ Dxa6 42. Tc1+ 1-0

Dit is het slot van mijn partij uit ronde zes. Nadat ik mijn opening vakkundig had mismeesterd (te enthousiast een “Londen” te lijf gegaan) liet de witspeler zijn f-pion een beetje los (21. Te1), waarna ik de minpion kan terugwinnen. Terwijl ik eindeloos aan het rekenen was en schietgebedjes was aan het prevelen dat ik alles bij elkaar zou kunnen houden, blijft Stockfish onbewogen en houdt deze het bij “een klein voordeeltje voor wit” (+0.6).

Wit: Philippe Vandurme (1398)
Zwart: Stef Renkens (1583)
Stand na 21. Te1

21. … Pe2 22. Lxe2 Dxf2 23. Lf1? (beter was 23. Dd1, zegt Stockfish) 23. … Txf3 24. Tad1 Dxd2 (24. … Tf4!) 25. Txd2, vergezeld van een remise-aanbod, dat ik, moegerekend, dankbaar aannam.

Na de partij herhaalde de witspeler hoe grootmoedig hij zijn remise-aanbod vond. Zwarts slechte pionnenstructuur, de witte loper sterker dan het zwarte paard, enzovoort, enzovoort. Eenmaal terug op mijn hotelkamer kwam Stockfish met een heel ander oordeel: licht voordeel voor zwart! Er was hoe dan ook nog veel werk aan de winkel, en zwart heeft zijn schaapjes nog lang niet op het droge. Remise aanbieden of aannemen met een bord vol stukken, ik zou het nooit mogen doen, tenzij bij een partij voor de interclubs, als het de ploeg goed uitkomt.

Voor wie er niet bij was in Cambrai: jammer van de gemiste kans. Hopelijk is er volgend jaar opnieuw een “Open de Cambrai”, met opnieuw sympathieke mensen, goed schaakmateriaal (houten stukken), goed meubilair, veel plaats, en, niet te vergeten, een koele speelzaal, ook als het hoogzomer is.

Wel opgelet voor het volgende: zoals wel meer gebeurt in Frankrijk, werd dit zeven-ronden-tornooi afgewerkt in slechts drie dagen, waarbij er op dag twee maar liefst drie rondes werden gespeeld. Zwarte kost, die lange zaterdag.

Vlaams kampioenschap voor de jeugd

Het Vlaams schaakkampioenschap voor de jeugd is begonnen. Er doen heel wat schakers van onze club mee, op grond van hun resultaat op het kampioenschap van Vlaams-Brabant.

Wie de resultaten wil volgen kan dit doen op de site van de kbsb.

We kijken al uit naar het verslag van dit evenement.

16 April 2023: Thuiswedstrijden Interclubs

Op zondag 16 april werkt Leuven Centraal een thuiswedstrijd af voor de nationale interclubs. Het treffen vindt plaats in ontmoetingscentrum Genadedal, Velderblok 2A in Kessel-Lo. De partijen vangen aan om 14u.

Onze eerste ploeg is al zeker van de titel in tweede afdeling, wat een ticket naar eerste klasse oplevert.

In vijfde afdeling zijn de vijfde, zesde en zevende ploeg alledrie nog verwikkeld in een hevige strijd voor een promotieplaats.

Tenslotte staat er ook een Leuvense derby op het programma, tegen een ploeg van onze sympathieke buren van Dolle Toren.

Volgende wedstrijden staan op het programma:

  • Leuven Centraal 1 – Echiquier Mosan 1
  • Leuven Centraal 2 – KSK47 Eynatten 1
  • Leuven Centraal 3 – SCRR Machelen 1
  • Leuven Centraal 4 – Hoboken 2
  • Leuven Centraal 5 – DZD Halle 2
  • Leuven Centraal 6 – The Belgian CC 4
  • Leuven Centraal 7 – Kapellen 1
  • Leuven Centraal 8 – Noorderwijk 1
  • Leuven Centraal 9 – Dolle Toren Leuven 4
  • Leuven Centraal 10 is bye
Kom gerust een kijkje nemen!

Mooi debuut van James Keppens op het Open de Pâques in Saint-Dié-des-Vosges: 3.5 op 7

Verslaggever: James Keppens

Saint-Dié-des-Vosges is een gezellig landelijk stadje in het midden van de Franse Vogezen en de thuisbasis van schaakclub ‘Club d’échecs de Saint-Dié’. Jaarlijks organiseert deze club een tornooitje rond Pasen met een heel pittig ritme van 7 rondes (1h+30s) op een tijdspanne van 53 uur. Aangezien ik nog geen Fide rating had, deed ik mee met toernooi B voor spelers met een rating lager dan 1600.ers

Dag 1 (2 op 3)

Mijn eerste partij (wit) was tegen de uiteindelijke winnaar van toernooi B. Je kan het al raden, ik verloor dus… De match was eigenlijk heel gelijk opgaand tot we aan het eindspel kwamen, waar hij duidelijk de meeste ervaring in had. In ronde 2 (zwart) werd ik gepaard met een veel minder sterke tegenstander en ik kon al gauw een pion winnen in de openingsfase. Meer zelfs, hij liet me toe om telkens met tempo zijn verdediging te infiltreren, waardoor ik al snel een dodelijke aanval kon uitvoeren.

Mijn derde partij die dag was een leuke, ik kon namelijk op basis van voorbereide theorie zonder angst een aanval opzetten. James Keppens (NC) 1-0 Paul Gille (1474):

1. d4 Nf6 2. Nc3 (Mijn ‘go to’ dit toernooi) d5 3. Bf4 a6 4. e3 g6 (Dit nodigt mij al uit voor een snelle aanval op h4, maar ik beslis om nog even te wachten en h4 extra veel munitie tegeven voor mocht hij kort rokeren) 5. Nf3 e6 6. Be2 Bg7 7. Ne5 O-O 8. h4 (Here we go! Volgens stockfish is dit nog maar +0.8, perfect verdedigbaar dus in principe.) h5 (Dit lijkt mijn h-pionnetje te stoppen, maar is eigenlijk een grote fout! Mijn eerdere beslissing om te wachten met h4 was om g4 te versterken wat nu dodelijk is.) 9. g4 Nbd7 10. gxh5 gxh5 11. Bxh5 Nxh5 12. Qxh5 Nf6 13. Qg5 Nh7 14. Qg3 Qf6 15. h5 Kh8 16. h6 Rg8 17. hxg7+ Rxg7 18. Qh2 Qf5 19. O-O-O Kg8 20. Rdg1 f6 21. Rxg7+ Kxg7 22. Qh6+ Kh8 23. Qf8# 1-0 (Een mooie schaakmat waarbij het paard de koningin niet kan terugpakken omdat het gepend staat.)

Voor deze game zou ik de volgende ochtend een shoutout krijgen voor beste ‘performance win’ van de dag. Als 1199 Elo (alhoewel dit een Elo estimatif is) versloeg ik een 1474 Fide.

Dag 2 (1.5 op 3)

In ronde 4 mocht ik het opnemen tegen een andere Belg, een lid van Le 666 uit Luik. Hij
speelde met wit en bood al snel een pion aan voor activiteit. Ik kende wel wat theorie in
onze opening (de Caro Kann) en kende de gambiet niet, ik nam de pion dus. Bijgevolg moest
ik me scherp verdedigen tegen een vlugge aanval, maar ik kon weren tot hij op zet 16 zijn loper blunderde in de stelling hiernaast (zoek zelf de winnende zet voor zwart).

Op dit moment had ik 3/4 en stond ik 14 de van het toernooi, ik was dus heel goed bezig. Mijn volgende tegenstander was een gehandicapte met een motorische beperking, er was dus een derde persoon bij die de zetten voor hem deed en opschreef.

Ik mocht met wit spelen, maar mijn tegenstander haalde mij al snel uit mijn theoretische kennis door op zet 3 …f5 te spelen. Hierdoor verloor ik veel tijd in de openingsfase. Na een heftige strijd komen we tot de stelling hiernaast.

Je ziet het goed, ik sta een loper voor! Spijtig genoeg heb ik wel nog maar 5 minuten op mijn klok, mijn tegenstander 22 minuten en de stelling is nog vrij complex. In de tijdsnood geef ik langzaamaan mijn voordeel weg tot ik op zet 43 een grote blunder bega met 2 minuten op mijn klok.

Mijn zet 43. Dxe6? Is een grote fout en eigenlijk een leuke puzzel, die mijn tegenstander
binnen de 3 seconden zag. Zie jij de winnende zet voor zwart ook?

Spijtig genoeg ging zo de mooie score van 4/5 net aan me voorbij. Dit was een lang spel en ik had amper een halfuurtje pauze voor de volgende ronde zou beginnen, net niet genoeg tijd om zo een verlies te verwerken. Gelukkig kon ik in ronde 5 volop in mijn theorie spelen, wat me toch even gerust stelde. Het werd een lang spel zonder veel grote gevaren en eindigde in een gelijkspel na 43 zetten. Na een zware dag moest ik het tevreden stellen met een 3.5/6.

Dag 3: 0 op 1

Mijn laatste spel mocht ik met wit spelen en omdat ik toch wel dat extra punt wou halen, ging ik voor een heel ambitieus en aanvallend systeem in de Jobava-London waarin de kans op remise heel erg klein is. De stelling hiernaast bewijst dit, denk ik.

Een paar zetten later kwam ik blijkbaar toch beter uit de opening, maar dit was allesbehalve makkelijk te zien. Ik koos ervoor om wat meer verdedigend te blijven spelen wat uiteindelijk leidde tot een eindspel waarin zwart net iets beter was. Achteraf gezien was ik beter voor counterplay gegaan.

Ik eindig mijn eerste toernooi uiteindelijk met een score van 3.5/7 en een performance
rating van 1343. Mijn online rapid rating op chess.com is 1630. Ik weet niet precies hoe de 2
ratings met elkaar vergeleken nnen worden, maar ik heb wel een groot verschil gemerkt.
Tijdens een standaard OTB toernooi zijn eindspelen veel belangrijker dan online, zelfs op
1600+ kom je niet vaak eindspellen tegen en als je er dan 1 tegenkomt is er vaak niet veel
tijd meer over en is het dus makkelijker om de W binnen te halen dan bij standaard OTB.

Mijn gouden tips voor je eerste tornooi:

  1. Oefen je eindspelen en probeer zeker genoeg tijd hiervoor over te houden, het kan vaker een punt verschil maken dan online!
  2. Rust goed voor het toernooi en tijdens het toernooi, 7 rondes op 3 dagen is niet te onderschatten. Mijn scores zijn omlaag gegaan vooral naar het einde van het tornooi toe.

Met Pasen naar Duitsland: 1. Merziger Osteropen

Verslaggever: Stef Renkens

Drie oude knarren (de één al wat ouder dan de andere) trokken tijdens het Paasweekend naar het Saarland (in Duitsland) om daar deel te nemen aan het “1. Merziger Osteropen”. Of in het Nederlands: “het Eerste Open Paastornooi van Merzig”. Google Maps leert dat Merzig halverwege tussen Trier en Saarbrücken ligt.

De schaakclub van het stadje Merzig is zelf ook bescheiden van omvang. Dat belette de club niet om een degelijk evenement te organizeren, in een gemütliche sfeer. Het tornooi telde een tachtigtal deelnemers, bijna allen van clubs uit de streek. De drie uit Leuven (Wim, Bert en Stef) behoorden tot de weinige exoten. De kwaliteit van het deelnemersveld oogde eerder bescheiden, helemaal op maat van de drie Leuvense deelnemers. 

It is hardly possible to be fully focused for an entire game, for four to six hours. The power of our brain strongly decreases after about two hours. As we age, this time span becomes shorter.” (uit: Werner Schweitzer, Mental Toughness in Chess, New in Chess publ., 2020).

Het citaat hierboven was wel erg op mij van toepassing. Ik eindigde op 50%, teleurstellend, want tegen matige (vaak jeugdige) tegenstanders. Elke partij had ik nochtans, voor mijn niveau, meer dan degelijk opgezet, en telkens weer maakte ik tijdens de eerste vijfendertig zetten geen enkele noemenswaardige fout. Dat zegt toch de Lichess versie van Stockfish, als ik mijn partijen door een snelle analyse jaag. Helaas was de partij dan niet altijd afgelopen. Telkens dit het geval was, en er dus nog wat te spelen viel, tastte ik erbarmelijk mis.

Mijn “prestatie” tijdens de ronde vier betekende op dat .vlak een “hoogtepunt”. Bij de onderstaande stelling waren we al aanbeland bij zet achtenveertig. Na een onnauwkeurigheid van wit op het einde van de opening had ik een gezonde pion gewonnen, en had ik deze met degelijk spel behouden.

Nog even klaar kijken en de buit was binnen.

Dacht ik.

Want toen gebeurde dit.

Wit: Sascha Hollinger (1445)
Zwart: Stef Renkens (1629)
1. Merziger Osteropen, ronde 4

Zwart aan zet.
Helpmat in twee.
Zie jij het? (ik zag het niet)

Ziehier de “oplossing”: 48. … Ke2 49. Te5+ Kf3 50. Te3 mat

Het ergste is nog dat de hele tijd die wit uittrok om zijn matzet dubbel te checken, ik niet doorhad wat ik had aangevangen. Total brain failure.

Es tut mir Leit. Sie hatten dieses Spiel gewinnen sollen,” zei mijn beminnelijke tegenstander. Ik hield er een slapeloze nacht aan over.

Misschien moet ik het advies van Werner Schweitzer in acht nemen: “Ideally, after about 90 or 120 minutes, take a longer relaxation break of seven to ten minutes. After this break, give your brain three to five minutes to get back to ‘operating temperature’ before making new decisions.

Gelukkig waren daar Bert en Wim, zodat we met elkaar ons wedervaren konden delen.

Bert speelde een gelijkmatig tornooi, en kwam ook uit op 50%. Het siert hem dat hij eigenlijk nog wat beter had willen doen. Toch denk ik dat hij tevreden mag terugblikken.

Wim deed slechts vijf ronden mee. Ronde drie en vier liet hij links liggen, om even over en weer te gaan om vrouw en kinderen te vereren met een verrassingsbezoek, want die waren toevallig in de buurt (*). Hij eindigde, inclusief twee bye halve punten, met drie op zeven.

Alle uitslagen zijn terug te vinden op Chess-Results.

Laten we zeggen dat het tornooi van Merzig voor ons een goede opwarmer was op de volgende grote clash, het Limburg Open in Maastricht. Maar nu eerst nog de finale van de interclubs.

Ondertussen weten we in Merzig een goed Turks restaurant, was de prijs/kwaliteitverhouding van ons hotel uitstekend, en weten we dat het Brauhaus naast het hotel lekkere burgers serveert. Die kennis zal ons nog van pas komen, want: Wir kommen wieder!

 

(*) Euhm, neen, eigenlijk niet echt in de buurt. Verder uit de buurt dan James Keppens, die terzelfdertijd een tornooi in de Vogezen speelde.

Scroll to Top